قراردادی که به زودی در چارچوب برنامه هسته ای به امضا خواهد رسید باعث شده تا برخی دچار توهم شوند که این اقدام دولت ایران را به سوی اعتدال و گشایش اقتصادی و درپی آن گشایش سیاسی سوق خواهد داد. در حالیکه به احتمال زیاد نتیجه برعکس رقم خورده، توافقنامه باعث تقویت جناح عقاب ها شود. جناحی که هم اکنون در ایران با افتخار و غرور این شایعه را ترویج می کند که بالآخره غرب تسلیم شد و از همه مجازات ها دست کشید و پروژه اتمی ایران به اتمام رسیده است. 

طی مدتی که گفت و گوها درباره پرونده هسته ای ادامه داشت سیاست مشت آهنین با خشونت هرچه بیشتر علیه مخالفان دولت ایران ادامه داشت. چنین سیاستی بازگو کننده از دست دادن اعتماد به نفس از سوی رژیم ایران است. قیام کردها در هفته گذشته در مهآباد واقع در شمال غربی ایران در واقع علیه سوء استفاده از قدرت امنیتی بود تا جایی که یک دختر کرد در حالیکه تلاش داشت با پریدن از پنجره به بیرون از تجاوز بوسیله یک مامور امنیتی بگریزد به دنبال این حادثه کردها که جمعیت آنها حدودا 8 میلیون است دست به قیام زدند.

سیاست سرکوب در ایران باعث خشم فزاینده ملیت ها علیه دولت مرکزی شده است و بدینسان به شمار گروه های مسلح مخالف رژیم افزون بر مجاهدین خلق اضافه می شود.

از سوی دیگر جریان اپوزیسیون مسالمت آمیز در تهران نگران امضای توافقنامه ای میان ایران و غرب درباره برنامه هسته ای است که برخلاف ادعای آمریکا به سود تندروان رژیم تمام شود. 

کشمکش میان تندروان و اعتدالگرایان در حاکمیت ایران بر کسی پوشیده نیست، البته اعتدالگرایان ایران تنها برای یک برهه آنهم در دوره ریاست جمهوری محمد خاتمی از 1979 تا 2005 قدرت اجرایی را در کشور در دست گرفتند اما با حملات رهبران محافظه کار دینی رو به رو شد و پس از او رئیس جمهوری تندرو، محمود احمدی نژاد به قدرت رسید تا ایران را به سوی شرایطی سوق دهد که هم اکنون نظاره گر آن هستیم. شرایطی آکنده از تندروی و نظامی گری فزاینده، بطوریکه این کشور با اراده تمام در جنگ های جاری در عراق، سوریه و یمن نقش دارد و سپاه پاسداران در داخل نیز به بهانه رویارویی با فتنه آنگونه در مهآباد، بلوچستان و خوزستان محل سکونت اقلیت ناراضی عرب دست به سرکوب می زند. این رژیم به سختی مناطق آزربایجانی را مهار کرده است و مردم پایتخت این کشور هنوز اعتراضات گسترده جنبش سبز پس از تقلب در انتخابات سال 2009 را فراموش نکرده اند بطوریکه رهبران اصلاح طلب اعتراضات همچنان در حبس به سر می برند. 

لذا در صورت امضای توافقنامه با غرب، جریان تندرو در ایران احساس قدرت بیشتری خواهد کرد زیرا به این باور خواهد رسید که توانسته است دشمن خارجی را خنثی سازد و دیگر کسی یارای رویارویی با او را ندارد. 

اما اگر دولت آمریکا با افزودن بندهایی، امضای توافقنامه برای پایان مجازات ها را منوط به تعهد دولت ایران به دست کشیدن از ماجراجویی های نظامی می کرد شاید تنها در چنین صورتی موضع اعتدالگرایان در درون رژیم دین سالار ایران تقویت شود. هر آنچه غیر از این باشد دو هدیه را برای تندروان به ارمغان خواهد آورد. نخست هدیه آنکه، پایان مجازات ها خزانه آنها را با اموالی که برای اداره جنگ ها احتیاج دارند پر خواهد کرد و هدیه دوم تقویت موقعیت داخلی رژیم از جمله علیه روحانیون و سیاستمداران اعتدالگرا خواهد بود.
العربيه