روحانی، تعارف زهر در جام طلا

سايت سازمان مجاهدين خلق ايران
روز سوم خرداد با تحولات تازه‌یی بر سر موضوع اتمی در درون رژیم آخوندی روبه‌رو بودیم، سخنرانی روحانی در میان جمعی از پاسداران و همزمان، حضور ظریف و عراقچی در مجلس ارتجاع برای ادای توضیحات حول مذاکرات اتمی.

روحانی در سخنرانی خود شرایط کنونی رژیم و تأثیر تحریمها را با شرایط زمانی که خرمشهر تحت اشغال و محاصره بود، مقایسه کرد و با رندی و تردستی گفت که هیچ راهی جز رفع تحریمها وجود ندارد و که تنها با خوردن زهر هسته‌یی امکان‌پذیر است. وی تأکید کرد که همان‌طور که سرداران نظامی ما خرمشهر را آزاد کردند، امروز هم سرداران سیاسی ما مصمم هستند که خرمشهر اقتصادی را آزاد کنند. یعنی شیادانه زهر خوردن هسته‌یی را با آزادسازی خرمشهر مقایسه کرد و با این ترفند در واقع زهر را در یک جام طلا ریخت و به خامنه‌ای تعارف کرد. در حالی که مقایسه درست، مقایسه این زهر خوران با زهر خوران آتش‌بس و تن‌دادن به شکست در جنگ 8ساله بود.

متقابلاً دلواپسان باند خامنه‌ای در 3صحنه واکنش نشان دادند، اول این‌که ظریف و عراقچی را برای دادن توضیحات به مجلس و جلسه غیرعلنی کشاندند، دوم در صحنه رسانه‌ها، دولت روحانی را به توپ بستند و سوم هم بعد از ماهها، دعوا را به سطح خیابان کشانده و با آوردن صدها نفر به خیابان علیه توافق و دولت روحانی شعار دادند.

روزنامه حکومتی شرق 3خرداد94 در مطلبی تحت عنوان ”تجمع غیرقانونی علیه تیم هسته‌یی ”در میدان فلسطین در اعتراض به مذاکرات اتمی می‌نویسد: ”.. در این مراسم، متن پلاکاردها و شعارهایی بود که توسط حضار سر داده می‌شد. «مجلس اگر راه بیاد، ملت کوتاه نمیاد»، «منافق بی‌غیرت، کدخدا رو رها کن» و پلاکاردهایی با عناوین «اگر انرژی هسته‌یی در ثریا هم باشد مردانی از جنس اعتدال آن را پلمب می‌کنند» و «فکت‌شیت من پشت درخت آلبالو گم شده» “.

البته به نظر نمی‌رسد که در مجلس رژیم طبق معمول، ظریف و عراقچی جز کلیات همیشگی، چیزی کف دست دلواپسان گذاشته باشند، چون در گزارشی که از این جلسه غیرعلنی درز دادند، آمده بود که یکی از اعضای دلواپس مجلس فریاد کشیده که چرا درباره مذاکرات هسته‌یی اطلاعاتی نمی‌دهید، اگر‌چه لاریجانی که به‌خصوص در رابطه با موضوع هسته‌یی و زهر خوران، متحد روحانی است در جلسه علنی گفت که توضیحات کافی داده شد.
ضمن این‌که در این رابطه رسانه‌های باند ولی‌فقیه، تا آنجا جلو رفتند که از خائن خطاب کردن دولت روحانی و تیم مذاکره و شخص رفسنجانی ابا نکردند.

واقعیت این است که اولاً، ترتیب دادن تظاهرات خیابانی بعد از یک سال و بیشتر که دلواپسان کنار گذاشته بودند، خود کیفیت جدیدی در تشدید تضادهاست. ثانیاً رویارویی دو باند در همه عرصه‌های رسمی و غیررسمی و تبلیغاتی و آتشباریهای تبلیغاتی که علیه همدیگر دارند، توصیفی که هر دو باند، هر کدوم با کلمات و تعابیر خاص خودشان از شرایط می‌کنند و وضعیت کنونی را با بدترین روزهای جنگ 8ساله مقایسه می‌کنند، نشانه بن‌بست و مخمصه‌یی است که ولی‌فقیه در آن کاملاً گیر افتاده است.

به‌راستی طنز تاریخ است که یک باند حیات رژیم را در خوردن زهر جستجو می‌کنند و باند دیگر در زدن زیر مذاکره و رویارویی با جامعه بین‌المللی؛ اما همین را هم نمی‌توانند به زبان بیاورند.