ذلیلانهترین اعتراف به آثار مرگبار پروژه ضدملی اتمی
آخوند حسن روحانی روز سوم خرداد94 در جمع مزدوران و پاسداران رژیم با صراحت تمام به بنبست اقتصادی و تنگنای مرگباری که رژیم در آن گیرکرده و آثار خفهکننده تحریمها براقتصاد درهم شکسته رژیم، اعتراف کرد.راهحلی که آخوند روحانی برای رهایی از این بنبست و خفگی ارائه داد تندادن به توافقات اتمی است.
آخوند روحانی وضعیت اقتصاد کنونی کشور را به جسمی تشبیه کرد که در اثر تحریمها خون در رگهای آن گردش نمیکند.
اعتراف به وضیعت وخیم رژیم آخوندی و اقتصاد به بنبست رسیده آن، با بیانی که آخوند روحانی بهکار میبرد، بیسابقهترین اعتراف یک مقام رژیم آخوندی در زمینه اوضاع فلاکتبار نظام و اقتصاد درهم شکسته آن است.
روحانی در بخشی از سخنانش چنین گفت: ”الان هم در دنیای اقتصاد هر حرکتی میخواهید بکنید، جلوی شما را گرفتهاند، پول میخواهید حواله کنید، نمیتوانید، پول میخواهید بگیرید، نمیتوانید، چیزی میخواهید بخرید، آزاد، نمیتوانید، چیزی میخواهید بفروشید، نمیتوانید، دنیای اقتصاد ما و سرزمین اقتصاد ما امروز اشغال است ما امروز با ابزار سیاسی و دیپلوماسی میخواهیم سرزمین اقتصاد ما که به ناروا تصرف شده و اشغال شده میخواهیم آزاد کنیم ما امروز فضای سرزمین فروش نفت ما اشغال شده، سرزمین نفت ما توسط 1+5 یک، توسط شورای امنیت، توسط قدرتها و ابرقدرتها اشغال شده، ما باید خرمشهر نفتمان را آزاد کنیم. ما نمیتوانیم پولی را بفرستیم، ما نمیتوانیم پولی را بگیریم، حرکت نداره، مثل یک جسمی است که این خون در این رگ گردش نمیکنه اصلاً یک جایی بسته شده، و اگر کمی بگذرد، تبدیل به عفونت میشود، تبدیل میشه که این دست را باید قطع کرد (تلویزیون شبکه خبر رژیم 3خرداد 94)
اعتراف روحانی به وضعیت زار و نزار رژیم آخوندی و آثار فلج کننده تحریمها برکالبد پوسیده نظام آخوندی، مبین این است که از نظر رئیسجمهور نظام و باند رفسنجانی- روحانی، تنها راه برای خلاصی از تله مرگبار اتمی و عواقب مخرب آن برجسم مفلوک و بیمار نظام، نوشیدن جام زهر است.
آخوند روحانی در سخنان بالا ضمن اعتراف به فلاکت نظام و بنبست اقتصادی آن، با رندی و شیادی خاص آخوندی، تلاش دارد جام زهر را بهعنوان جام شهد و شکست رژیم در زمینه برنامه هستهیی را بهعنوان پیروزی به خورد نیروهای نظام بدهد.
از این جهت است که رفع تحریمها را با رفع اشغال خرمشهر مقایسه میکند و خلاصی از تحریمها و تنگناهای ناشی از پروژه ضدملی اتمی را بهعنوان یک دست آورد بزرگ برای نیروهای وارفته نظام مینمایاند.
واضح است که رسیدن رژیم آخوندی به مرحلهای که تحریمها لغو شود و اقتصاد درهم شکسته ازحالت خفگی بیرون بیاید، سهل و آسان نخواهد بود و کشورهای 1+5 بدون دستیابی به درخواستهای مشخص خود حاضر به لغو تحریمها نخواهند شد..
شروط این کشورها کاملاً مشخص است عقبنشینی رژیم از دستیابی به بمب اتمی که در این رابطه رژیم باید امتحانات زیادی پس داده و راستی آزمایی شود و با پذیرش پروتکل الحاقی بیسابقهترین کنترلها و بازرسیها را بر تمامی مراکز هستهیی و نظامی خود بپذیرد. امری که ولیفقیه ارتجاع و دلواپسان باند خامنهای بهشدت از آن واهمه دارند و موضوع اصلی جنگ باندها در این روزها است.
اما سوالی که باید به آن جواب داد این است که تحت چه شرایطی آخوند روحانی ناگزیر شده که اقتصاد کشور را به جسمی بیمار تشبیه میکند که دوای درد این بیمار سرکشیدن جام زهر اتمی آن هم با فضاحتبارترین شکل ممکن است؟
واقعیتی که نظام آخوندی را به این چنین حضیض ذلتی رسانده است، بحرانهای عمیق اجتماعی است که نمودهای آن، اعتراضات روزمره اقشار مختلف جامعه و بهویژه اعتراضات سراسری اخیر معلمان، کارگران و سایر اقشار مردم است که جسم بیمار نظام ولایت، تاب تحمل آنها را ندارد.
رژیم ولایتفقیه و روحانی از چشمانداز و سرنوشتی وحشت دارند که خیزشهای اجتماعی اقشار و جوانان آزاده میهنمان در کنار مقاومت هوشیار مردم ایران، برای آنها رقم میزنند و از این بابت است که رئیسجمهور ارتجاع در وحشت از این سرنوشت است که روحانی به رفع تحریمها چشم دوخته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر