حسين ذوالفقاري
رابطه كره شمالي با رژيم ملايان بويژه در زمينه دستيابي به بمب هسته اي بيش از دو دهه است كه افشا شده است. رسانه هاي آمريكائي از سال 1991 به افشاي اين رابطه پرداخته اند. اما مماشاتگران بجاي اينكه در اين دوسال مذاكره اين موضوع را روي ميز مذاكره ببرند و تعيين تكليف كنند، آنرا زير ميز پنهان كرده اند. حال كه مقاومت ايران يكبار ديگر روي آن انگشت گذاشت و با جزئيات افشا كرد كه سه هيئت موشكي و هسته اي از كره شمالي در سال 2015 به ايران آمده و در مهمانسراي مخصوص سازمان صنايع هوا-فضا در نزديك سايت همت در منطقه خجير واقع در جنوب شرقي تهران مستقر بودند. (مقاومت ايران ساخت كلاهك اتمي را در 20 فوريه 2008 در خجير افشا كرد) و يك هيئت 9 نفره هم قرار است در ژوئن 2015 يعني آخرين روزهاي مذاكرات به تهران بيايند، مماشاتگران به تكاپو افتاده اند كه چگونه اين واقعيت روشن را دور بزنند كه به ميز مذاكراتشان لطمه اي نزند؟ در همين رابطه طوري برخورد ميكنند كه انگار اولين بار است كه رابطه كره شمالي با رژيم ملايان در ساخت سلاح هسته اي روي ميز آمده است.
در يادآوري به مماشاتگران در مورد رابطه كره شمالي با رژيم ملايان علاوه بر مقاومت ايران كه در افشاگريهاي قبلي خود روي رابطه كره شمالي و رژيم ملايان افشاگري كرده است، به تعدادي از فاكت هاي مشخصي كه در رسانه هاي غربي و حتي رژيم در گذشته در اين مورد رابطه كره شمالي و هسته اي رژيم آمده اشاره ميشود:
1. روزنامه اعتماد در سال 1385 سلسله مقالاتي با عنوان “روز شمار مناقشه اتمي ايران“ منتشر كرد كه كرونولوژي اتمي از 1367 تا آذر 1375 در آن آورده شده است در اين روز شمارها به فاكت هائي از رابطه كره شمالي و رژيم در همكاري هسته اي آمده است:
- «دسامبر 1991- ديپلمات هاي ايراني و آمريكايي به ادعاي نيويورك تايمز ديداري غير رسمي داشته مسائل هسته اي و رويكرد ايران به سمت اين انرژي را بررسي كرده اند. ايالات متحده همزمان ابراز نگراني كرده است كه ايران ممكن است از طريق كره شمالي به معدني از پلوتونيوم دست يابد! »
- «ژانويه 1992 - موضوع همكاري هاي هسته اي نظامي تهران و كره شمالي بار ديگر در محافل سياسي آمريكا مطرح مي شود. آمريكايي ها ادعا مي كنند تهران از مدت ها پيش فناوري ساخت تسليحات هسته اي را از كره شمالي دريافت كرده است و اكنون در حال طي كردن مراحل نهايي است. »
- «سپتامبر 1992: نشريات آلماني در گزارش هايي مدعي مي شوند كه تهران و كره شمالي قراردادي مخفي براي توسعه تسليحات هسته اي منعقد كرده اند. »
- «2 سپتامبر 1992: واشنگتن تايمز در گزارشي مي نويسد: رضا امراللهي، مدير برنامه هاي هسته اي ايران خبر از احداث چندين نيروگاه هسته اي در اين كشور در 10 سال آينده داده است. امراللهي در ادامه مي افزايد: كشورهايي كه حاضر به كمك به ايران نيستند فرصت مناسبي را از دست مي دهند و بايد آنان را بازندگان اصلي تلقي كرد. اشاره امراللهي به صورت خاص به آلمان و شركت زيمنس است. واشنگتن تايمز در ادامه مي نويسد: سخنان مطمئن امراللهي نشان مي دهد كه ايران به همكاران جديدي در عرصه هسته اي دست يافته است. ايران اكنون مي تواند نيازهاي خود را از چين، هندوستان و روسيه و حتي كره شمالي تامين كند.»
- «21 مارس 1993- آمريكا مدعي مي شود كه ايران و كره شمالي به توافقي استراتژيك دست يافته اند كه به موجب آن كره شمالي تسليحات هسته اي و فناوري ساخت آن را در اختيار ايران قرار داده و در نقطه مقابل ايران مبلغي معادل 500 ميليون دلار را به طرف كره اي مي دهد تا از آن براي توسعه و توليد موشك هاي بالستيكي كه بتوانند ژاپن را هدف قرار دهند استفاده كند.»
- «27 ژوئن 1993- روزنامه يوميوري در گزارشي مي نويسد : مقامات اسراييلي با همتايان كره شمالي خود ديدار كرده و سعي نمودند تا آن ها را متقاعد كنند كه فن آوري هسته اي و نيز موشك هاي موسوم به نودونگ1 را در اختيار تهران قرار ندهند.»
- «9 دسامبر 1993- كره شمالي و ايران پنجمين جلسه مشترك را حول محور افزايش همكاري هاي اقتصادي ، علمي و فني برگزار مي كنند. هدايت هيات ايراني بر عهده محمد فروزنده وزير دفاع ايران است. رسانه هاي غربي با اشاره به اين موضع آن را نشانه اي از مطرح شدن مباحث هسته اي در مذاكرات مي دانند! »
- «10 دسامبر 1993- معاون وزير خارجه آمريكا، لين ديويس مي گويد گزارشات امنيتي ايالات متحده حاكي از سفر و حضور تعدادي از دانشمندان هسته اي كشورهاي عراق ، كره شمالي و اتحاد جماهير شوروي سابق در ايران است . ديويس مي گويد حضور اين افراد در ايران تنها يك معنا بيش ندارد: ايران به دنبال كسب تسليحات هسته اي است.»
- «4 اكتبر 1994- واشنگتن تايمز، روزنامه آمريكايي نزديك به جمهوريخواهان گزارش تهيه شده براي كنگره ايالات متحده را منتشر مي كند. به موجب اين گزارش مقامات امنيتي آمريكا ابراز نگراني كرده اند كه ممكن است كره شمالي براي دستيابي به منابع مالي گسترده اي كه ايران براي دستيابي به تسليحات هسته اي اختصاص داده است، ترغيب شده باشد، فناوري هسته اي و تجهيزات لازم را به ايران انتقال دهد. در اين گزارش همچنين قيد شده ممكن است كره شمالي ترغيب شده باشد تا به مشتريان فناوري موشكي بالستيك خود، برخي فناوري هاي كليدي هسته اي و يا حتي تسليحات هسته اي بفروشد!»
- «14 دسامبر 1994- اسحاق رابين، نخست وزير اسراييل در جريان سفرش به ژاپن مي گويد به باور وي كره شمالي در حال صدور فنآوري تسليحات هسته اي به ايران است.»
- «اول مه 1995- هفته نامه آمريكايي “يواس نيوز اند ورلد ريپورت“ به نقل از مخالفان فراري ايران در اروپا مدعي مي شود كه ايران در كوه هاي نزديك چالوس تونل هايي حفر كرده و در داخل اين تونل ها مراكزي عظيم با هدف ساخت تسليحات هسته اي احداث كرده است. اين هفته نامه در ادامه بازهم به داستان سرايي خود ادامه داده و مي نويسد: ايران براي احداث اين مراكز در دل كوه و نيز تجهيز آنها از كمك چين، روسيه و كره شمالي برخوردار بوده است.»
2. سايت بازتاب در 24 ديماه 1382 (14 ژانويه 2004) در گزارش “36 سال تلاش براي اتمي ايران“ مي نويسد: ايراني تلاش‌هايي براي توليد اورانيوم غني‌شده و سطح بالا انجام داد تا از آن براي تأمين سوخت نيروگاه‌هاي هسته‌اي خود استفاده كند. بالاخره اينكه ايران موفق شد توسعه كلي مواد سوختي را انجام دهد به طوري كه با استفاده از همان مسيري كه كره شمالي طي كرده بود از آن براي توليد بلندمدت پلوتونيوم بهره‌برداري كرد.
3. خبرگزاري ايرنا 82.11.13 (2 فوريه 2004) :يك مقام نزديك به مقام دولتي مسوول بررسي هاي مسائل هسته اي پاكستان درگفتگو با خبرگزاري فرانسه خاطرنشان كرد، عبدالقدير خان اولين دانشمند هسته اي پاكستان و چهار تن ديگر ازهمكارانش به ارتباط سري داشتن با گروههاي ذيربط ايراني، ليبيايي و كره شمالي اعتراف كرده اند .
4. ديلي پست در 29 مارس 2015 نوشت: «در اكتبر 2012 ايران اعزام و استقرار پرسنل خود در يك پايگاه نظامي در كره شمالي را شروع كرد ....كره شمالي كه اكنون ابرستاره تكثير سلاحهاي كشتارجمعي است .... محسن فخريزاده كه گمان مي رود دانشمند اصلي اتمي تهران است قريب به يقين در فوريه 2013 در پونگي ري(Punggye-ri) كره شمالي بود تا آزمايش سوم اتمي پيونگ يانگ را نظاره كند...»[1]
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر