عاطفه اقبال ،الهام چرخنده مدل پاریس - حسن حبيبي

عاطفه اقبال ،الهام چرخنده مدل پاریس - حسن حبيبي

پنج شنبه, 30 بهمن 1393 08:14

بر گرفته از سايت آفتابكاران 

چندروزي است که دنبال يک واژه ميگردم. واژه اي که بتواند سنگدلي و شقاوت لاجوردي و دريدگي و وقاحت احمدي نژاد را با شيادي وحقه بازي خاتمي، و خر مرد رندي و توهم زدگي بني صدر، يک کاسه کند و يکجا به خواننده منتقل کند. از شما چه پنهان، پيدا نکردم. لابد چنين واژه اي وجود ندارد. آخر پديده اش هم جديد است. مدل برون مرزي "الهام چرخنده" است

ميگوييد نه. خودتان قضاوت کنيد . 
 "روز دوشنبه 9 فوريه دومين سالگرد کشته شدن شش نفر از ساکنان ليبرتي در حمله موشکي 21 بهمن 91 بود. ولي با تعجب تمام شاهد بوديم که مجاهدين در اين رابطه کاملا سکوت کردند و از آنها در هيچ يک از سايت ها و صفحات فيس بوکي هوادارانشان يادي نشد!" 
اين، چند جمله از مطلبي است که ايشان تحت عنوان "هيچکس از انها ياد نکرد" در دريچه هاي رنگارنگ آخوند نشان، منتشرشده است. 
ملاحظه ميفرماييدکه نويسنده : 
-شقي همچون لاجوردي،

مجاهدين را متهم ميکند که ديگر "از حساب در رفتن و زياد شدن مرگ ها برايشان عادي شده " و بعنوان دست اندرکار (لابد همين مرگها ) ديگر حتي زحمت برگزاري مراسم بزرگداشت هايي را که پيش از اين بگونه اي صوري و دروغين، ميگرفته اند را نيز، بخود نميدهند . 
- شياد همچون خاتمي،

حواسش جمع است که شهداي راه آزادي و ميهن را "کشته" بنامد و نه شهيد تا مبادا امر بر"مسئولين"، که اين چشمک چراغ ها را خوب ميفهمند، مشتبه شود، و از آن بدتر چون آگاهانه قصد دارد هويت عاملين جنايت را نيز پنهان کند، اين حمله را به عمد فقط "حمله موشکي 19 بهمن" مينامد. از آنجا که پيش از اين نيز مدعي شده بود که مسئول خونهاي به زمين ريخته شده از سي سال پيش هم رهبري مجاهدين است. بدين ترتيب حرفش با خبر همانموقع خبرگزاري مهر، مبني بر اينکه "مجاورت کمپ ليبرتي ...به محل سکونت گروه‌هاي وهابي تندرو ... به منافقين براي اجراي اين خودزني کمک مي‌کند..." کاملا همسوست . 
- دريده و وقيح همچون احمدي نژاد،

هويت سياسي شهداي آنرا همچون قيام 88 ميدزدد و آنها را نه شش "مجاهد خلق"با چند دهه سابقه و هويت مشخص سياسي و مستند، که به کرات "شش نفر!"، مينامد. حال اينکه اگر بريده اي از مجاهدين نصيبشان شود، تا مدتها او را "فرمانده سابق مجاهدين" و "مترجم سابق رهبري" و "عضو شوراي فلان و بهمان مجاهدين"مينامد و به هزار دروغ به مجاهدينش ميچسباند. 
-خرمردرند و متوهم همچون بني صدر،

ميخواهد بگويد که در حاليکه نه مجاهدين و نه هوادارانشان حواسشان نبود، اينجانب، بعنوان صاحب عله اصلي، حواسم به اين "عزيزان" که تنها و اصلي ترين مشخصه شان اين است که "ساکنان ليبرتي "اند (و نه مجاهدان انقلابي حرفه اي متشکلي که تنها هدفشان سرنگون کردن رژيم آخوندهاست )، هست و لذا احوط آن است که خون اين"عزيزان" کمپين مرا رونق ببخشد. خدا را چه ديدي شايد رزق و روزي فرداي من هم از همين دکان تامين شد.کي به کيه. 
به اصل اين دروغ که مجاهدين براي شهداي 19 بهمن سالگرد نگرفتند نمي پردازم. به اندازه کافي بزرگ و رسوا است . 
حال خود دانيد. اگر توانستيد يک واژه جديد، براي اين پديده جديد، پيدا کنيد. 
16 فوريه2015 
کپي مطلبش را نيز اينجا ميگذارم 
 
هيچ کس از آنها ياد نکرد! 
عاطفه اقبال 

 روز دوشنبه 9 فوريه دومين سالگرد کشته شدن شش نفر از ساکنان ليبرتي در حمله موشکي 21 بهمن 91 بود. ولي با تعجب تمام شاهد بوديم که مجاهدين در اين رابطه کاملا سکوت کردند و از آنها در هيچ يک از سايت ها و صفحات فيس بوکي هوادارانشان يادي نشد! سکوت مطلق در تمامي رسانه هاي مجاهدين و وابستگانشان در روز 9 فوريه و فقط ظهر فرداي آنروز يک برنامه چند دقيقه اي مونتاژ شده از سالهاي قبل پخش شد! 
 در صفحات متعدد مجاهدين اخبار مربوط به سخنراني رودي جولياني.. کنفرانس هاي مختلف رئيس جمهور برگزيده و عکس هاي يادگاري با برادر پاتريک کندي و ديگران... غوغا ميکرد ولي دريغ از يک عکس و يک يادبود براي اين شش نفر که بهاي خط ماندن در جهنم عراق را با جان خود پرداختند. 
 در مراسمي که روز شنبه 7 فوريه در پاريس برگزار شد از 19 بهمن سال 60 و از سالگرد انقلاب ضد سلطنتي ياد شد ولي حتي يک کلمه در مورد اين شش نفر سخني به ميان نيامد! در ميان عکس هايي که خانم رئيس جمهور برگزيده در مقابل آنها گل گذاشت و اداي احترام کرد، حتي عکس قاضي نيسمان و سناتور جورج هاژ هم در کنار قاب عکسهاي کشته شدگان مجاهدين ديده ميشد! ولي دريغ از يک عکس از شش عزيزي که به فجيح ترين شکل در حمله 9 فوريه در ليبرتي جان باختند 
در اين مراسم، رئيس جمهور برگزيده بسيار پرهيچان به خواندن شعر و شعار پرداخت و تقاضاي سلاح براي بيماران و بقول خودشان ناتوانان ليبرتي را تکرار کرد، حتي مک کين هم در برابر عکسهاي موسي و اشرف و يارانشان حالت غمگين بخود گرفت! و پاتريک کندي پرچم ايران را تکان داد حتما با زمزمه " من يک اشرفي هستم" - با لهجه شيرين برادر پاتريک بخوانيد!- اما دريغ از يک کلمه براي مجروحين و معلولين اين حمله که يکي بعد از ديگري در صف مرگ چشم انتظار تصميم نهايي مجاهدين براي خروج از عراق هستند! براستي چرا مجاهدين امسال براي اين سالگرد هيچ اهميتي قائل نشدند! و آنرا زير چشمي رد کردند!؟ 
 آيا اين مرگها بحدي عادي و روزمره شده که ديگر مجاهدين حتي زحمت مراسم و برنامه هاي صوري را هم براي اين سالگرد ها بخود نميدهند!! يا شايد تعداد کشته شدگان بقدري زياد شده که حساب از دست دست اندرکاران در رفته است!؟ براستي، علت چيست که از ليبرتي و ساکنانش ديگر جز نامه هاي تکراري و يک شکل بر عليه مخالفان و منتقدان مجاهدين و خانواده هايشان هيچ صداي ديگري شنيده نميشود!؟ 
  عاطفه اقبال - 22 بهمن 93 برابر با 10 فوريه 2015