لوموند 17 فوريه 2015
نويسنده : کريستف اياد
ده سال پس از ترور رفيق حريري، جنگ شيعه و سني در لبنان در اوج است.
کشتن حريري با هدف خنثي کردن يک تهديد استراتژيک بزرگ براي ايران و سيستم امنيت و اتحادهاي منطقه اي آن انجام گرفت.
در مقياس خاورميانه و با در نظر گرفتن «تمام تناسب ها»، ترور رفيق حريري در روز 14 فوريه 2005، معادل ترور وليعهد اتريش در روز 28 ژوئن 1914 (آغاز کننده جنگ جهاني اول) بود : «جنايتي پايه گذار» و دوران ساز که تمام دست اندرکاران و مطلعان همان زمان درک کردند که نيروهايي را به حرکت در خواهد آورد که به منازعه اي طولاني و خونين خواهد انجاميد، يعني جنگ شيعه و سني که به نوعي، «جنگ اول جهاني» خاورميانه محسوب مي شود. ده سال بعد، اين منطقه به آثار و عواقب کامل اين شکاف سياسي-مذهبي مبتلا است که با سقوط صدام حسين (و افتادن عراق به دست شيعيان) و ترور حريري در لبنان، گشوده شد.
خاور نزديک تا اواخر دهه 1980 تابع منطق جنگ سرد بود. فرو پاشي بلوک شوروي راه را بر نوعي «صلح آمريکايي» گشود که مصداق بارز آن پيروزي خرد کننده ائتلاف به راه افتاده از سوي ايالات متحده جهت آزاد ساختن کويت در جريان جنگ اول خليج در سال 1991 عليه عراق بود.
طي همين دهه بود که واشنگتن به صرافت حل و فصل منازعه اسرائيل و فلسطين افتاد و پدر خواندگي قراردادهاي اسلو را بر عهده گرفت. حملات تروريستي 11 سپتامبر 2001 و انتفاضه دوم فلسطين پايان بخش اين دهه شد که ايالات متحده طي آن به طور بلامنازع بر منطقه تسلط داشت. ليکن از سال هاي دهه 2000، و به رغم توهم نمايش قدرتي ظاهري که تهاجم برق آسا به عراق در سال 2003 باعث آن شد، اين بار بازيگران محلي بودند که فعال شده، شروع به نوشتن تاريخ خود کردند. قدرتهاي غربي به واقع گروگان يا ابزار «جنگ سي ساله» خونيني شدند که بين عربستان سعودي، علمدار سنيان، و ايران، رهبر شيعيان، در گرفت.
قتل حريري يک ترور سياسي ديگر نبود که بر فهرست طولاني ترورها در اين منطقه و بخصوص در لبنان که در طول تاريخ خود به دفعات شاهد آن بود، افزوده مي شد. دليل آن نيز نه ارزش و اهميت شخص حريري، بلکه ابعاد منطقه اي و بين المللي آن بود. اين مرد که توانسته بود پيوندهايي تقريبا خانوادگي با رأس حکومت سعودي و فرانسه – دست کم تا زماني که ژاک شيراک در قدرت بود – برقرار کند، تجسم پروژه اي در مقياس کل خاورميانه به شمار مي رفت. يعني پروژه رها ساختن لبنان از سلطه سوريه با هدف نهايي تغيير رژيم در دمشق و خارج ساختن سوريه از مدار نفوذ ايران.
ايران اسرار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر