مصاحبه تلويزيون نیوز ماکس با علیرضا جعفر زاده
مجری: ... چه کسی راست میگوید. امروز مهمان ما معاون مدیر شورای ملی مقاومت ایران در واشینگتن علیرضا جعفر زاده است.
من میخواهم در باره برنامه هسته ای موازی که امروز شما امروز در کنفرانس مطبوعاتی در باره آن صحبت کردید اما میخواهم در باره این گزارش روزنامه گاردین صحبت کنم که موساد با بنجامین نتانیاهو مخالف است که ایران به آن اندازه که او معتقد است به ساخت سلاح هسته ای نزدیک نمیباشد. شما در این باره چه عکس العملی دارید با توجه به چیزهایی که در باره برنامه سلاح های هسته ای ایران میدانید؟
علیرضا: من فقط میتوانم آنچه که ما میدانیم را بگویم. کشورهای مختلف، آژانس های مختلف و رسانه های مختلف در سراسر جهان اظهارات مختلفی دارند اما ما با واقعیتهای خودمان صحبت میکنیم زیرا ما از روز اول در بالای این موضوع بوده ایم و ما میخواهیم ریشه برنامه هسته ای ایران را افشا کنیم زمانی که تاسیسات غنی سازی اورانیوم در نطنز و تاسیسات آب سنگین در اراک را در سال ۲۰۰۲ افشا کردیم و چندین سایت هسته ای دیگر، و اخیرا یعنی امروز ما یک افشاگری دیگر داشتیم. من فکر میکنم اگر شما به کل روند رژیم ایران طی سالها نگاه کنید نه فقط به امروز، اما طی دو دهه شما میتوانید ببینید که رژیم ایران به طور مداوم به سمت گسترش برنامه نظامی و با تمرکز بر روی برنامه سلاح هسته ای حرکت کرده است، و آنها همه اجزاء لازم برای کار روی آن را دارند در رابطه با غنی سازی اوارانیوم، در رابطه با پلوتونیوم، در رابطه با تسلیحاتی کردن آن، و آنها بسیاری از این فعالیتها را مخفیانه انجام میدهند. و جالب است که وزیر کری در ماه اکتبر گفت که چهار راه برای رژیم ایران برای به دست آوردن سلاح هسته ای وجود دارد و مام میخواهیم هر چهار راه را ببندیم. اول تاسیسات زیرزمینی در فردو است که در آن حدود ۳۰۰۰ سانتریفیوژ دارند. دوم تاسیسات غنی سازی اورانیوم در نطنز است. سوم راکتور آب سنگین در اراک است که به رژیم قابلیت تولید پلوتونیوم را میدهد. و راه چهارم برنامه مخفی آن است. و من فکر میکنم که سایت مخفی جدی ترین بخش آن است زیرا این طبیعت آن است و امروز ما در باره این بخش مخفی افشاگری کردیم.
مجری: بگذارید در باره آنچه شما امروز اعلام کردیم صحبت کنیم. شما در باره یک برنامه هسته ای موازی فعال و مخفی در ایران صحبت کردید. این دقیقا چه چیزی است؟
علیرضا: امروز ما نشان دادیم که رژیم ایران از سال ۲۰۰۴ تاکنون درگیر ساختن یک تاسیسات زیرزمینی در شمال شرقی تهران در یک منطقه نظامی به نام لویزان ۳ بوده است. و آنها این را تحت پوشش یک ارگان دولتی دیگر، وزارت اطلاعات و امنیت، انجام داده اند. یکی از شرکتهایی که صاحب آن وزارت اطلاعات است به نام متیران که همه کارتهای شناسایی را تولید میکند این شرکت زیر این ساختمان مورد استفاده قرار گرفت. یک کانالی در آنجا هست و یک آسانسور که به سمت یک تونل ۲۰۰ متری پایین میرود که از آنجا به چهار راهرو زیر زمینی راه میبرد و هر کدام از این راهروها ۱۰ متر در ۴۰ متر است و در این راهروها در عمق زمین، حدود ۵۰ متری، تهران مشغول تحقیقات و توسعه هسته ای و همچنین غنی سازی اورانیوم با استفاده از سانتریفیوژهای بسیار پیشرفته از جمله IR2N, IR3 و IR4 بوده است. این سانتریفیوژها بسیار سریعتر از آنچه که رژیم از پیش داشته است میباشند. اکثر این سانترفیوژها در نطنز قرار دارد اما ۱۸۰۰۰ سانتریفیوژ IR1 است و IR2 که آنها روی آن کار میکنند حداقل ۵ بار سریعتر است. در نتیجه این به آنها پرش قابل توجهی در توانایی هسته ای میدهد، و دوم اینکه آنها این کار را مخفیانه انجام میدهند و دور از چشم آژانس بین المللی انرژی اتمی است. و به طور طعن آمیزی ۵+۱ و ایران در حال مذاکره بر روی تعداد سانتریفیوژهایی هستند که تهران بایستی یا نبایستی داشته باشد. شما میدانید که باید هزینه ای در تقلب دوباره و به راه انداختن این تاسیسات مخفی وجود داشته باشد. معنای آن چه چیزی است؟ من فکر میکنم این به روشنی نقض معاهده منع تکثیر و نقض قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل است و همچنین نقض طرح اقدام مشترک است که نیروی مستقیم در پشت گفتگوها بوده است. اما همچنین این به روشنی نشان میدهد که این گفتگوها بی معنا است مگر آنکه به ته این موضوع رسیدگی شود. شما چطور میتوانید با طرف دیگر گفتگو کنید وقتی که طرف دیگر مدام تقلب میکند و به شما دروغ میگوید و شما میدانید که دارد به شما دروغ میگوید...
مجری: ما فقط یک دقیقه وقت داریم بنابراین باید از شما سوال کنیم ایران از کجا این قطعات را به دست میآورد زیرا به وضوح یک نفر در حال دادن مواد لازم به آنها است مانند سانتریفیوژ ها و مواد فیزیکی لازم برای ساختن این بمب ها، آنها این مواد را از کجا تهیه میکنند؟
علیرضا: بسیاری از اینها را خودشان تولید میکند زیرا سانتریفیوژ ها ماشینهایی هستند که ایران خود تولید میکند و آنها کارگاه هایی دارند که سانترفیوژ تولید میکنند. اکثر قطعات سانتریفیوژ در ایران ساخته میشود اما قطعاتی هستند که قبلا وارد کرده اند و آنها را از پیش ذخیره کردند و بنابراین کمبودی در این رابطه ندارند و از قبل از چندین کشور وارد کرده اند اما من فکر میکنم آنچه که مهم است این است که آژانس بین المللی انرژی اتمی به آنجا رفته و بلافاصله آنجا را بازرسی کند و لازم است که ما ادامه گفتگوها را مشروط به رسیدگی به انتهای این موضوع در تاسیسات زیرزمینی در لویزان ۳ کنیم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر