كشتار و آدم ربايي و اخراج اجباري
گزارش ديده بان حقوق بشر 15 فوريه 2015
نيويورك- نقضهاي شبه نظاميان همپيمان با نيروهاي امنيتي عراق در مناطق سني طي ماههاي اخير اوج گرفته است. ساكنان به ترك خانه‌هايشان مجبور گشته، ربوده شده يا در برخي موارد اعدام صحرايي شده‌اند. از ماه ژوئن به اينطرف حداقل ۳۰۰۰ تن از خانه‌هايشان در منطقه مقداديه در استان ديالي فرار كرده‌اند، و از اكتبر گذشته از بازگشت منع شده‌اند. ديده بان حقوق بشر در رابطه با ادعاهاي بسيار جديدي تحقيق ميكند كه حاكيست كه نيروهاي شبه نظامي و نيروهاي ويژه سوات ۷۲ تن را نيز در شهرك بروانه واقع در مقداديه - علاوه بر وقايع موثق - كشته‌اند.
برخي ساكنان به ديده بان حقوق بشر گفتند كه نيروهاي امنيتي و شبه نظاميان همپيمان با آنها كمي بعد از تسلط سازمان دولت اسلامي مسلح افراطي (كه به داعش نيز معروف است) به شهر موصل دومين شهر بزرگ عراق در ژوئن ، در اطراف مقداديه، منطقه واقع در 80 كيلومتري شمال شرق بغداد شروع به اذيت و آزار ساكنان كرده‌اند، اين نقضها بنا به گفته شاهدان نزديك اكتبر 2014 يعني ماه بعد از نخست وزيري حيدر العبادي نخست وزير و تعهدش به مهار شبه نظاميان بدكيش و پايان دادن به فرقه‌گرايي كه حلقه خشونت در دوران سلف وي را تغذيه مي‌نمود، شدت يافته است.
جو استورك معاون مدير اجرايي قسمت خاورميانه و شمال آفريقا گفت: شهروندان در عراق در معرض سرکوب داعش و سپس شبه نظاميان وابسته به دولت در مناطقي كه آنها را از داعش بازپس ميگيرند، قرار دارند. و با پاسخ دولت به شيوه دستگيري و تصفيه كسانيكه آنها را تروريست بشمار مي‌آورد، ساكنان جايي براي پناه بردن آن براي تمناي حفاظت نمي‌يابند».
ديده بان حقوق بشر با شش تن از رانده شدگان روستاهاي نزديك المقداديه كه يك منطقه دشتي است صحبت كرده است كه ساكنان آن بالغ بر حدود 300 هزار تن در تماميت از سني و شيعه و عرب و اكراد و تركمانها تشكيل شده‌اند. پنج تن از آنان به ديده بان حقوق بشر گفتند كه آنها ابتدا روستاهايشان را در ژوئن و ژوئيه در پي حملات شبه نظاميان عصائب اهل الحق و جنگجویان داوطلب و نيروهاي ويژه سوات ترك كردند.
در نيمه اكتبر ساكنان وقتي شنيدند شبه نظاميان منطقه را ترك كرده‌اند، شروع به بازگشت به خانه‌هايشان كردند، اما ديدند كه خيلي از خانه‌ها به آتش كشيده شده، كمي بعد شبه نظامياني كه كنترل منطقه را بدست گرفته بودند شروع به ربودن ساكنان بازگشته و شليك كور در خيابانها و وشليك هوايي با سلاحهاي اتوماتيك نمودند . ساكناني كه با آنها مصاحبه شده عمليات آدم ربايي و قتل سه تن توسط شبه نظاميان را توصيف كردند.
بنظر ميرسد اين حملات در شمال مقداديه بخشي از كمپيني است كه شبه نظاميان براي كوچ دادن ساكنان از مناطق سني و مختلط بعد از شكست دادن داعش در اين مناطق انجام ميدهند، در 29 دسامبر هادي االعامري فرمانده سپاه بدر و وزير ترابري در دوران نخست وزير سابق نوري المالكي ساكنان مقداديه را تهديد كرده و گفت «روز حسابرسي در راه است» و«اين منطقه را مورد حمله قرار خواهيم داد تا چيزي از آن باقي نماند، آيا پيامم روشن است؟».
پژوهشگران ديده بان حقوق بشر در اكتبر ملاحظه كردند كه شبه نظاميان در ا طراف عامرلي در استان صلاح الدين بدنبال عقب نشيني رزمندگان داعش خانه‌هايي را به اشغال خود در آورده و آنها را به آتش مي‌كشند. و در 17 دسامبر روزنامه وال استريت ژورنال و ديگر رسانه‌ها خبر دادند كه اين شبه نظاميان بعد از انجام عملات نظامي عليه داعش به تخليه و پنهان كردن و كشتار در كمربندي بغداد اقدام ميكنند. در 26 ژانويه بنا به گزارشات مطبوعاتي شبه نظاميان و زمندگان داوطلب و نيروهاي امنيتي 72 غير نظامي را وادار به ترك خانه‌هايشان در بروانه در استان ديالي نموده و آنها را اعدام صحرايي كردند. ديده بان حقوق بشر در حال تحقيق در مورد اين ادعاهاست.
در 18 دسامبر وال استريت ژورنال سرمقاله‌اي بقلم نخست وزير العبادي منتشر ساخته بود كه در آن العبادي «به قرار گرفتن كليه دستجات مسلح تحت كنترل دولت» و اينكه شبه نظامي يا گروه مسلحي خارج از نيروهاي امنيتي عراق يا به موازات آنها كار نكند، متعهد شده بود. علاو بر دستورتحقيق علني در مورد جنايات كشتار در بروانه در 28 ژانويه، نخست وزير العبادي در 7 فوريه دستور تحقيقات حول ادعاهايي مبني بر اينكه نيروهاي امنيتي دو تن از غيرنظاميان سني را خارج از اقدامات قضايي در الانبار كشته‌اند را صادر نموده و عملکرد غير قانوني شبه نظاميان و نيروهاي امنيتي را با لحن شديدي محكوم كرد.
ديده بان حقوق بشر گفت كه ادله‌هايي مبني بر دست بالا داشتن شبه نظاميان در عمليات امنيتي در استانهاي صلاح الدين و ديالي و بغداد و بابل، اين تعهد را نفي ميكنند. در 1 ژانويه 2015 ابو مهدي مهندس كه مدتها رهبر شبه نظاميان كتائب حزب الله بوده الان بسيج مردمي را بعهده دارد كه يك سازمان شبه دولتي است، يك كنفرانس مطبوعاتي برگزار كرده و خودش را فرمانده نظامي و رئيس «شبه نظاميان بسيج مردمي» توصيف نمود و به عربستان و آمريكا حمله كرده و آنها را سرپرستها وحاميان داعش توصيف نمود، و اين امر بيانگر اين است كه برغم وعده‌هاي نخست وزير همچنان دست باز از آن شبه نظاميان است.
جو استورك گفت «دولت عراق و همپيمانان بين‌المللي‌اش بايستي به آفت شبه نظامياني كه مناطقي مثل مقداديه را فرا گرفته توجه كنند و بايستي هر پاسخ كارآمدي به داعش، با حفاظت از جان شهروندان و حسابرسي از كساني كه با مردم بدرفتاري ميكنند بويژه در مناطقي كه مردم عملا از اشغاللگري و حملات داعش رنج مي‌برند، باشد.
گزارشات قربانیان و شاهدان
یک ساکن ۷۰ ساله روستای البلور در مقدادیه که با نام ام مریم شناخته میشود به دیدبان حقوق بشر در ۸ دسامبر ۲۰۱۴ گفت پلیس مقدادیه فرزندان او به نامهای کریم، ۳۳ ساله، و سیف، ۳۸ ساله بدون حکم جلب در خانه شان دستگیر کردند. او گفت: آنها با شدت وارد خانه شدند و آنها را گرفتند." آنها دو روز بعد این مردان را که ام مریم گفت غیرنظامی بودند آزاد کردند.
اما در ۱۲ دسامبر حدود ۳:۳۰ دقیقه بعدازظهر، در حالی که مادر آنها نزدیک شدن آنها به نقطه کنترل ورودی در بازگشت به خانه نگاه میکرد، شش مرد مسلح سیاه پوش که صورتهایشان استتار شده بود این دو مرد را گرفتند. مردان مسلح ام مریم را هول دادند و تهدید کردند اگر فریاد بکشد شلیک خواهند کرد. او گفت: "من دستانشان را بوسیدم تا این کار را متوقف کنند اما آنها با لگد مرا از خود دور کردند." بلافاصله پس از آن، ام مریم برای پرونده سازی و شکایت نزد فرمانده ایستگاه پلیس رفت که به او گفت پلیس هیچ کاری در مورد آدم ربایی نمیتواند بکند.
یک برادر دیگر به نام ابو یوسف به دیدبان حقوق بشر گفت که مردان ناشناس پس از مدت کوتاهی او را صدا کردند و به او گفتند برادران او کشته شدند. آنها گفتند: "بیا سگهای خود را تحویل بگیر. ما به هر کدام از آنها ده بار در قفسه سینه شلیک کردیم و جسدهایشان را کناری انداختیم."سپس ام مریم و ابو یوسف به خانقین گریختند منطقه ای در شما دیالی تحت کنترل پیشمرگه های کرد و شبه نظامیان.
یک کشاورز ۵۰ ساله از روستای البلور که به نام ابو سیف شناخته میشود به دیدبان حقوق بشر گفت در آغاز ۲۰ ژوئن شبه نظامیان و داوطلبانی که با جبهه مردمی نیمه دولتی میجنگیدند شروع به حمله به دهکده های البلور، متار، اربو، حریه و الصدور الهارونیه کردند، دهکده هایی که جمعا حدود ۱۰۰۰ خانواده سنی را اسکان داده است. ابو سیف گفت او شبه نظامیان را با نوشته ای که در روی خودروهایشان بود به نام "مقاومت اسلامی اصائب اهل حق" شناسایی کرده است. او گفت که دیده است شبه نظامیان و داوطلبان حداقل ۵۰ خانه را در این دهکده ها به آتش کشیدند و در ژوئن به آنها خمپاره و موشک شلیک کردند. معلوم نیست که آیا جنگجویان داعش در آن زمان در روستاها حضور داشتند یا نه. او گفت که آدم ربایی گسترده مردانی که به سن جنگیدن رسیده اند طی چند ماه باعث شده ساکنان از آن محل بگریزند.
مانند بسیاری از ساکنان مناطق روستایی در شمال مقدادیه، ابو سیف سه ماه بعد زمانی که شنید شبه نظامیان این منطقه را ترک کردند به آنجا بازگشت. او گفت: "اما زمانی که ماه محرم فرا رسید (حدود اکتبر) شبه نظامیان با قدرت کامل بازگشتند. در البلور، روستایی با حدود ۲۰۰ خانوار، شبه نظامیان ساکنان را با نامهای فرقه ای خطاب قرار دادند و ساکنان را مجبور کردند پرچم سوریه را از خانه ها و محل کسب و کار خود برافرازند." او گفت: "آنها با ما مانند زندانیان در شهر خودمان رفتار میکردند."
او گفت شرایط در دسامبر بدتر شد. در اواسط دسامبر او شبه نظامیان را دید که یک فروشنده میوه و سبزیجات را ربودند و بعدا خواهان ۷۰۰۰۰ دلار برای آزادی او شدند که بنا به گفته ابو سیف خانواده آن مرد این پول را پرداخت. یک روز بعد، آن خانواده جسد او را در کنار جاده پیدا کردند.
ابو احمد، یک کشاورز ۳۲ ساله از روستای دار الضبات [الضبط] نیز با همسر و فرزند سه ساله خود این روستا را ترک کرد. او در اکتبر زمانی که شنید منطقه دوباره امن است بازگشت. او به دیدبان حقوق بشر گفت: "زمان که من بازگشتم دقیقا عکس این را یافتم. شبه نظامیان در حال شلیک هوایی و شلیک موشک به داخل روستای دار الضبات و ایجاد وحشت در میان مردم بودند. خانواده ها در اواسط دسامبر شروع به ترک دوباره منطقه کردند و ۹۰ در صد از خانواده ها این منطقه را ترک کردند. شبه نظامیان برگه هایی را در میان ساکنان پخش کردند و هشدار دادند که اگر آنجا را ترک نکنند آنها را خواهند کشت." در این این برگه ها نوشته شده بود: "شما مردم باید اینجا را ترک کنید به شما هشدار داده شد. اگر این کار را نکنید شما با دستان خود قبرتان را در حیاط خلوت خانه خود خواهید کند."
ابو احمد گفت که ساکنان حی المتار و الدور به او گفتند شبه نظامیان در این مناطق آدم ربایی میکردند. او گفت شبه نظامیان که توسط لباسهای سیاه و صورت پوشانده یا نشانهای افتخار خود شناسایی میشدند روزانه با موتورسیکلت یا خودرو "فقط برای ترساندن ما" از میان محله ما عبور میکردند. او گفت: "من از اینکه داعش به ما شلیک کند نمیترسم. من از اینکه شبه نظامیان ما را ربوده و به قتل برسانند میترسم."
یک مرد از روستای العزی که به نام ابو یحیی شناخته میشود طی یک مصاحبه به دیدبان حقوق بشر گفت که او در اواخر ۲۰۱۳ این منطقه را به دلیل افزایش حملات شبه نظامیان و نیروهای امنیتی و بازداشتهای توده ای ترک کرد. او گفت که ساکنان به او گفتند شبه نظامیان، نیروهای سوات و پلیس فدرال از تیپ پنجم را دیدند که در ۲۰ ژوئیه خانه او همراه با خانه های ۳۰ نفر دیگر از غیرنظامیان در روستای او را به آتش کشیدند. او گفت خانه های غیر نظامیان در زمانی که به آنها حمله شد توسط داعش مورد استفاده قرار نمیگرفت.
او در ایام محرم (اکتبر) به مقدادیه بازگشت و در البلور زندگی میکرد. اما در ۱۸ دسامبر در ساعت ۹:۳۰ شب شبه نظامیان یک فامیل ۷۰ ساله او به نام علی محسن را ربودند در حالی که ابو یحیی و مادر و خواهر او نظاره گر آنها بودند. شبه نظامیان به زنان هشدار دادند که فریاد نکشند والا آنها را خواهند کشت. ابو یحیی گفت روز بعد این خانواده جسد علی محسن را در کنار بزرگراه بغداد به خانقین پیدا کردند.
ابو قندیل، یک ساکن ۵۸ ساله روستای شوک الریم جایی که ۳۰۰ خانوار زندگی میکنند گفت که شبه نظامیان در ماه ژوئن شروع به حمله به مناطق سنی نشین در مقدادیه کردند و به ضرب و جرح روستاییان و سوزاندن و انفجار خانه هایشان پرداختند به خصوص در روستاهای امام طالب و الفروغ. ابو حریث گفت زمانی که ساکنان در ماه نوامبر بازگشتند شبه نظامیان هنوز دهکده را در اشغال خود داشتند. شبه نظامیان ساکنان را متهم به حمایت از داعش کردند و گفتند که "ما را به دلیل اینکه سنی هستیم خواهند کشت." او گفت: "مردم این منطقه در وحشت از به قتل رسیدن توسط شبه نظامیان به سر میبرند." او گفت که شبه نظامیان همچنان به آتش زدن خانه ها در یک روستای دیگر به نام الویزان مشغول بودند.
دیدبان حقوق بشر با قربانیان و شاهدان مقدادیه که اکثر آنها خانه های خود را ترک و گریخته بودند با تلفن بین ۸ ژانویه تا ۱۵ ژانویه ۲۰۱۵ صحبت کرد. دیدبان حقوق بشر به مصاحبه شوندگان توضیح داد که داستانهای آنها چگونه مورد استفاده قرار میگیرد و تمامی آنها پس از درخواست ناشناس ماندن به دلائل امنیتی رضایت دادند. تمامی نامهای استفاده شده اسم مستعار است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر