نامه اعتراضي منتظري به قتل عام 67 به هيئت مرگ همكاران سعيد شاهسوندي كه شخصا با آنها كار اعدام ها را پيش ميبرد

خطاب به آقايان نيري واشراقي و رئيسي و پورمحمدي (گروه مرگ قتل عام 67)

مورخه ‏67/5/24 = 15 اوت 1988

بسمه تعالي

1. من بيش از همه شما از منافقين ضربه خورده ام، چه در زندان و چه در خارج زندان، فرزند مرا آنان به شهادت رساندند. اگر بنا بر انتقامجويي باشد من بيشتر بايد دنبال كنم ; ولي من مصلحت انقلاب و اسلام و كشور و حيثيت ولايت فقيه و حكومت اسلام را در نظر مي‎گيرم، من قضاوت آيندگان و تاريخ را در نظر مي‎گيرم .

2. اين گونه قتل عام بدون محاكمه، آن هم نسبت به زنداني و اسير قطعا در درازمدت به نفع آنهاست و دنيا ما را محكوم مي‎كند و آنان را بيشتر به مبارزه مسلحانه تشويق مي‎كند، مبارزه با فكر و ايده از طريق كشتن غلط است .

3. روش پيغمبر (ص) را با دشمنان خود در فتح مكه و جنگ هوازن ببينيد به چه نحو بوده است ; پيغمبر با عفو و گذشت برخورد كرد و از خدا لقب “رحمه للعالمين ” گرفت .روش اميرالمومنين (ع) با اهل جمل را پس از شكست آنان ملاحظه كنيد.

4. بسياري از افراد سرموضع را، رفتار بازجوها و زندانبانها، آنان را به سرموضع كشانده و الا قابل انعطاف بودند.

5. مجرد اينكه اگر آنان را آزاد كنيم به منافقين ملحق مي‎شوند موجب صدق عنوان محارب و باغي بر آنان نمي شود، اميرالمومنين (ع) نسبت به ابن ملجم هم قصاص قبل از جنايت انجام نداد با اينكه خودش فرمود او قاتل من است .

6. مجرد اعتقاد، فرد را داخل عنوان محارب و باغي نمي كند، و ارتداد سران فرضا موجب حكم به ارتداد سمپاتها نمي شود.

7. قضاوت و حكم بايد در جو سالم و خالي از احساسات باشد (لايقضي القاضي و هو غضبان ).

 الان با شعارها و تحريكات جو اجتماعي ما ناسالم است، ما از جنايت منافقين در غرب ناراحتيم به جان اسرا و زندانيان سابق افتاده ايم، وانگهي اعدام آنان بدون فعاليت جديد زير سئوال بردن همه قضات و همه قضاوتهاي سابق است، كسي را كه به كمتر از اعدام محكوم كرده ايد به چه ملاك اعدام مي‎كنيد؟ حالا ملاقاتها و تلفنها را قطع كرده ايد فردا در جواب خانواده ها چه خواهيد گفت ؟

8. من بيش از همه به فكر حيثيت حضرت امام و چهره ولايت فقيه مي‎باشم و نمي دانم موضوع را به چه نحوي به ايشان رسانده اند، اين همه ما در فقه بحث احتياط در دماء و اموال كرده ايم همه غلط بود؟

9. من چندين نفر از قضات عاقل و متدين را ديدم كه ناراحت بودند و از نحوه اجرا شكايت داشتند و مي‎گفتند تندروي مي‎شود، و نمونه هاي زيادي را ذكر مي‎كردند كه بي جهت حكم اعدام اجرا شده است .

10. در خاتمه مجاهدين خلق اشخاص نيستند يك سنخ فكر و برداشت است يك نحو منطق است، و منطق غلط را بايد با منطق صحيح جواب داد، با كشتن حل نمي شود بلكه ترويج مي‎شود، ان شاء الله موفق باشيد.

ح -م

حسينعلي منتظري

Lettre de Montazeri aux membres de "Commission de mort"

2- A l’attention de MM. Nayeri, Echraghi, Raïssi et Pourmohammadi

Le 15 août 1988

Au nom de Dieu

1)         j’ai supporté les coups des monaféghines bien plus que vous, que ce soit en prison ou à l’extérieur. Ils ont tué mon fils. Si notre action devrait être basée sur la recherche de la vengeance, je serai plus que quiconque en droit d’agir le premier. Mais je garde à l’esprit seuls l’intérêt de la révolution, de l’Islam et du pays, et le prestige de ‘Velayat-e-Faghih’ et du gouvernement islamique. Je pense au jugement des générations futures et de l’Histoire.

2)         Ce genre de massacre sans aucun procès, perpétué à l’égard des prisonniers, finira par leur être bénéfique à terme et le monde nous condamnera ; et cela les incitera à intensifier leur lutte armée. On ne combat guère une idée en tuant ses adeptes. C’est une erreur.

3)         Regardez plutôt le traitement de ses ennemis par le Prophète après la conquête de la Mecque et la bataille de HAVAZEN? Puisque le Prophète les a fait bénéficier de sa clémence et sa tolérance, Dieu l’appela « le Clément du Monde ». Ou regardez côté Imam Ali le Seigneur des Croyants, et son traitement de ses ennemis après leur défaite à l’issue de la bataille de « Djamal ».

4)         Beaucoup de ‘fidèles’ [à l’OMPI] ont persisté dans leurs positions en raison du comportement de leurs gardiens et leurs interrogateurs ; autrement ils auraient été moins intransigeants.

5)         La seule crainte de les voir rejoindre les monaféghines une fois libérés, ne justifie pas le chef d’accusation ‘rébellion contre Dieu’. Imam Ali, Seigneur des Croyants, n’a pas appliqué la Loi du Talion à son assassin, Ibn-e-Muljam, avant qu’il n’ait commis son crime, bien qu’il avait dit que ce dernier serait son assassin.

6)         Une opinion quelconque ne justifie pas la qualification ‘rébellion contre Dieu’ et même les actes d’apostat des dirigeants ne signifient pas per se l’apostasie des sympathisants.

7)         Le jugement et le verdict doivent se faire dans un climat sain et dénué de tout sentiment passionnel ( Le juge ne doit pas juger lorsqu’il est en colère) Aujourd’hui nous vivons un climat malsain dans notre société avec tous ces slogans passionnels et provocateurs. Nous en voulons aux monaféghines à cause de leur crime à l’ouest [du pays] ; mais nous nous acharnons sur les anciens captifs et prisonniers. D’ailleurs, leur exécution sans qu’ils aient commis de nouveaux actes revient à la mise en question de tous les juges et tous les jugements du passé. Selon quel critère mettez-vous à mort ceux que vous avez condamnés à une peine moins lourde ? Aujourd’hui vous avez arrêté les visites et les contacts téléphoniques. Que direz-vous aux familles demain ?

8)         Plus que tout, je pense au prestige de l’Imam et l’image de ‘Velayat-e-Faghih’. J’ignore comment on a communiqué les faits à Son Eminence. Nous avons tant discuté de l’importance de la prudence dans les questions de sang et des biens dans notre jurisprudence. Tout ça était inutile ?

9)         J’ai rencontré plusieurs juges sages et pieux qui s’en disaient bouleversés et se plaignaient des méthodes utilisées…ils disaient qu’il y a eu trop de dérives, citant de nombreux exemples où les sentences de mort avaient été exécutées sans aucune raison valable.

10)       Pour conclure : les Modjahédin-e-Khalq ne sont pas composés d’un nombre d’individus. Il s’agit d’une idée et d’une approche ; une sorte de logique. On doit répondre à une logique erronée par une logique plus solide. Tuer ne résout pas le problème, mais entraîne la propagation de l’idée que l’on veut combattre. Je vous souhaite beaucoup de réussites si Dieu le veut (Incha’allah)

H.M.