حمله به حوثیها با پیامدهایی غیرمنتظره؛ آيا آمریکا و بریتانیا به رویارویی با ایران نزدیکتر شدند؟
بریتانیا و ایالات متحده استدلال میکنند که چارهای نداشتند جز اینکه به حوثیهای یمن حمله کنند اما دلایلی وجود دارد که نشان میدهد این اقدام ممکن است اثر عکس داشته باشد و تنشها را در منطقه تشدید کند.
اسکای نیوز در تحلیلی به برنامه آمریکا و بریتانیا برای حمله به مواضع حوثیهای یمن پرداخته و در این خصوص مینویسد: هم بریتانیا و آمریکا گزینه خطرناکی را انتخاب کردهاند که ممکن است نه تنها کارساز نباشد که اوضاع را هم بدتر کند.
برای اینکه بهتر بتوانیم شرایط را بررسی و مورد تحلیل قرار دهیم باید به چند پرسش پاسخ دهیم. در درجه نخست باید به این سوال فکر کرد که آیا این حملات واشنگتن و لندن باعث خواهد شد که عملیاتهای حوثیها متوقف شود؟
بهتر است پاسخ این سوال را از سعودیها پرسید؛ کشوری که هشت سال تلاش کرد تا حوثیها را کنترل و از حملات آنها جلو گیری کند اما در نهایت ریاض به هیچ توفیقی در این زمینه دست نیافت و ترجیح داد با آنها بر سر میز مذاکره بنشیند.
حوثیها یک نیروی جنگنده، مصمم، مقاوم و چابک دارند که به پیشبرد اهداف خود متعهد است. ضمن اینکه آنها مانند حکومت صدام حسین نیستند که در یک حمله متعارف بتوان شکستشان داد. جنگجویان چریکی به احتمال زیاد یک مرحله جلوتر از عملیات هوایی هستند و شکست دادن آنها اصلا ساده نخواهد بود.
در مقابل احتمالا این حملات باعث خواهد شد که حوثیها در تلافی حملات خود را تشدید کنند و این میتواند به حملاتی در جاهای دیگر منجر شود که برنامهریزان نظامی غربی پیشبینی آنرا نکردهاند. ضمن اینکه این درگیریها احتمال رویارویی مستقیم بیشتر بریتانیا و آمریکا با متحدان ایران در منطقه را افزایش میدهد.
در مقابل احتمالا این حملات باعث خواهد شد که حوثیها در تلافی حملات خود را تشدید کنند و این میتواند به حملاتی در جاهای دیگر منجر شود که برنامهریزان نظامی غربی پیشبینی آنرا نکردهاند. ضمن اینکه این درگیریها احتمال رویارویی مستقیم بیشتر بریتانیا و آمریکا با متحدان ایران در منطقه را افزایش میدهد.
در نقطه دیگر این معادله احتمالا ایران همچنان در حاشیه باقی خواهد ماند و خود را به صورت مستقیم وارد این درگیریها نخواهد کرد اما واقعیت این است که پیامدهای درگیریهای پیچیده مانند این میتواند بسیار اجتنابناپذیر باشد.
آیا حمله ضروری بود؟
محاسبات نادرست و اشتباهات می تواند منجر به تشدید بحران و سوق دادن رویدادها در مسیری غیرقابل پیش بینی شود. ضمن اینکه همیشه این خطر وجود دارد که دیگر شبه نظامیان نیابتی ایران مانند حزب الله، از تبادل پراکنده آتش به اسرائيل به یک جنگ تمام عیار با این کشور سوق پیدا کند.
حوثیها می گویند که حملات آنها در دریای سرخ در اعتراض به حمله اسرائیل به غزه و کشته شدن هزاران فلسطینی در آنجا بوده است. آتشبس در غزه احتمالا به حملات آنها به کشتیها و پرتاب موشکهای کروز به سمت اسرائیل پایان میدهد.
اما انگلیسیها و آمریکاییها میگویند که اسرائیل حق دارد تا زمانی که حماس زمینگیر نشود، به جنگ ادامه دهد، حتی اگر به طور فزایندهای از تعداد بیش از حد غیرنظامیان کشته شوند. مشخص نیست که اهداف جنگی اسرائیل چه زمانی محقق خواهد شد و این عملیات گسترده تا کی قرار است ادامه یابد.
اما شاید بهتر بود بریتانیا و آمریکا به جای انجام چنین عملیاتی فشارهای خود را بر اسرائيل برای پایان دادن حملاتش در نوار غزه که روزانه جان غیرنظامیان بیشتری را میگیرد، افزایش می دادند.
در مقابل آمریکا و بریتانیا تاکید دارند که به این عملیات نیاز داشتند تا بتوانند بار دیگر دریای سرخ را ایمن کنند اما شواهد چندانی در دست نیست که نشان دهد این هدف در نهایت عملی شود.
در حال حاضر میلیونها نفر در سراسر منطقه میبینند که کشورهای غربی از نیروی نظامی خود استفاده میکنند تا حملات اسرائيل ادامه یابد و در عین حال اجازه میدهند که این کشور به حملات خونین خود در نوار غزه ادامه دهد.
ضمن اینکه هیچ چشمانداز روشنی وجود ندارد که نشان دهد اسرائيل چه زمان قرار است به اهداف جنگی اعلامی خود دست یابد. جنگ غزه پایانی ندارد و عواقب آن روز به روز در سراسر منطقه شدیدتر میشود و بعید به نظر میرسد به این سادگیها پایان یابد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر