علی صفوی
توافق روی چارچوب تفاهم سیاسی بین 5 + 1 و رژیم ایران که قدرت های غربی ادعا می کنند تهران را از دستیابی به سلاح هسته ای متوقف خواهد کرد به یک پارامتر حیاتی اما به ندرت اشاره شده گره خورده است: بازديدها و بازرسي هاي آژانس بین المللی انرژی اتمی در خصوص ابعاد نظامی احتمالی (PMD)برنامه هسته ای ایران و دسترسی نامحدود و بازرسی ناگهانی از تمام سایت های مشکوک، نظامی و یا غیر آن.
"تفاهم" مورد توافق در لوزان نشان داد که دولت اوباما امتیازات قابل توجهی را به طرف ایرانی داده است، حتی از خواسته های اولیه خود عقب نشینی کرده است.
بر اساس این قرارداد، هیچ یک از تاسیسات هسته ای رژیم، از جمله سایت فردو، تعطیل نخواهد شد، و هیچ یک از 19000 سانتریفیوژ آن برچیده نخواهد شد. به عبارت دیگر، عناصر کلیدی زیرساخت های هسته ای رژیم، که مدتها از علل عمده برای زنگ خطر بود، صدمه ندیده باقی خواهد ماند.
اما این همه چیز نیست. ایران همچنین مجاز به غنی سازی اورانیوم با استفاده از بیش از 5000 سانتریفیوژ به جای 1500 تایی که اول ایالات متحده خواستار آن شده بود خواهد بود. و دوره انقضا، توافق را به جایگاه اصلی ایران که نمی خواست بیش از 10 سال محدودیت باشد، محدود می کند.
در این میان، رژیم، وقتی از تحریمها آزاد شد، بهتر می تواند طرح منطقه ای مخرب خود را از عراق تا سوریه و یمن تامین مالی کند. بعد، در 10 سال بعد، ناقض شماره یک حقوق بشر جهان و حامی تروریسم - شاید با گسترش بیشتر منطقه ای - بر روی درب باشگاه منحصر به فرد کشورهای هسته ای جهان حواهد کوبید.
با مصونیت کامل از مجازات - در طول مذاکرات، طرف ایرانی رنگ واقعی خود را با موافقت با چیزی در یک دقیقه و انکار آن در دقیقه بعدی نشان داد. در مورد ارسال ذخایر اورانیوم غنی شده خود به روسیه، زیرش زده و حالا روی سطح بسیار بزرگتری از تحقیق و توسعه با سانتریفیوژ پیشرفته اصرار می کند.
وزارت امور خارجه ایالات متحده پس از اعلام این قرارداد گفت که تحریم های امریکا و اتحادیه اروپا پس از اینکه آژانس بین المللی انرژی اتمی تایید کرد که ایران تمام گامهای هسته ای کلیدی خود را برداشته است به حالت تعلیق در خواهد آمد.
اما حداقل تا کنون ، پرونده ده ساله آژانس اساسا مشخص کرده است که هنوز نمی توان به اندازه کافی درباره نیات تهران، در بهترین حالت، در مورد ماهیت فعالیت های مخفیانه قبلیش، قضاوت کرد.
مدیر کل آژانس دیده بان هسته ای، یوکیا آمانو، بارها تهران را بخاطر عدم همکاری کامل سرزنش کرده است. تا به امروز، ایران برخی از اطلاعات درخواستی اما نه تمام آن در مورد یک جنبه کلیدی بازرسی را ارائه کرده است. دو سوال دیگر مطرح شده است اما با جزییات مورد بحث قرار نگرفته است. در همین حال، نه سوال دیگر هنوز باید در روند ارائه شود.
تمایل به دادن ایران بیش از حسن ظن در بی توجهی دولت به پروب آژانس بین المللی انرژی اتمی نشان داده می شود. نارضایتی مستمر آژانس بین المللی انرژی اتمی از پاسخ ایران به شدت نشان می دهد که تهران چیزی برای پنهان کردن دارد.
دولت به نظر می رسد فکر می کند که ایران با وجود نگرانی های آژانس بین المللی انرژی سازگار بوده است. در ماه مارس، دولت اعلام کرد که آزمایش تکنولوژی سانتریفوژ پیشرفته ایران در طول دوره مذاکرات احتمالا یک سوء تفاهم توسط دانشمندان و نه نقض توافق نوامبر 2013 توسط مقامات ایرانی بود.
این تفسیر با توجه به افشاگری ماه فوریه شورای ملی مقاومت ایران که ایران یک سایت هسته ای به نام لویزان-3 که در آن سانتریفیوژ پیشرفته برای غنی سازی اورانیوم را برای سالها استفاده کرده بود بسیار غیرمحتمل به نظر می رسد.
اما این تنها یکی از چندین سایت است که از دید آژانس بین المللی انرژی اتمی مخفی نگه داشته شده است در حالی که ایران به سنگ اندازی در پروب های هسته ای ادامه می دهد. توجه آژانس در درجه اول روی پایگاه نظامی پارچین متمرکز شده است، و امتناع ثابت قدم تهران برای دسترسی به آن یک عامل اصلی برای آمانو شده استکه از ایران بخواهد پروتکل الحاقی پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای را قبول کند و به بازرسان اجازه دهد هر جایی که می خواهند، هر زمانی که می خواهند بروند.
راه متوقف کردن ملاها از دستیابی به سلاح های هسته ای این نیست که وعده آنها را در زمینه تفاهم گسترده سیاسی قبول کنیم. این هم بر ضد منطق و هم رفتار گذشته رژیم است. در واقع، رئیس جمهور منتخب شورای ملی مقاومت مریم رجوی هشدار داد که " یک بیانیه در کلیات بدون امضا و تایید رسمی خامنه ای هرگز راه رژیم برای به دست آوردن سلاح های هسته ای را مسدود و از فریبکاری ذاتیش ممانعت نخواهد کرد"
تنها راه برای جلوگیری از یک ایران هسته ای تقاضای پیروی از قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل متحد و پروب آژانس بین المللی انرژی اتمی است. استمالت از یک رژیم مکار، مصمم به سلطه منطقه ای، تنها آن را تشویق کرده، بر اعتبار امریکا در منطقه خدشه وارد کرده، متحدان را بیگانه و به تهران اجازه می دهد جای خالی را پر کند.
جامعه بین المللی باید یک بار دیگر به آژانس بین المللی انرژی اتمی حمایتی را که انتظار می رفت هنگامی که این مذاکرات آغاز شد بگیرد بدهد. بیش از همیشه حیاتی است که رژیم ایران مجبور شود شفافیت معنی دار در مورد برنامه هسته ای خود را قبل از اینکه هر گونه توافق بتواند پیش رود نشان دهد. بدون این، توافق نهایی ارزش آن کاغذی را که روی آن نوشته شده هم نخواهد داشت.
صفوی یکی از اعضای کمیته امور خارجی شورای ملی مقاومت ایران است، که به دنبال ایجاد یک جمهوری دموکراتیک، سکولار و غیر هسته ای در ایران است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر