زندان صیدنایا؛ مخوف‌ترین «کشتارگاه انسانی» خاندان اسد
از زمان سقوط رژیم اسد، غیرنظامیان سوری که به دنبال خبری از بستگان خود هستند، به سوی مخوف‌ترین و محرمانه‌ترین زندان کشور، صیدنایا، هجوم بردند.
این زندان که در اوایل دهه ۱۹۸۰ در شهر کوچکی حدود ۳۰ کیلومتری شمال دمشق، پایتخت تاسیس شد، محلی بوده که خانواده اسد مخالفان خود را برای دهه‌ها در آن نگهداری کردند.
فعالان حقوق بشر این زندان را «کشتارگاه انسانی» نامیده‌اند. گفته می‌شود که از زمان آغاز جنگ داخلی سوریه در سال ۲۰۱۱، هزاران نفر در این زندان بازداشت، شکنجه و اعدام شده‌اند.
طرح و ساختار زندان صیدنایا همواره به شدت محرمانه نگه داشته شده و هیچ تصاویری از داخل آن دیده نشده بود.
جزئیات مربوط به نقشه زندان تنها از طریق مصاحبه با نگهبانان و زندانیان سابق به دست آمده است.
End of مطالب پیشنهادی
اطلاعات به دست آمده از گروه‌های حقوق بشری و وزارت خارجه آمریکا تصویری از این ساختمان ارائه داد که به نماد قدرتمند حکمرانی وحشیانه و سرکوبگرانه خاندان اسد تبدیل شد.
کشتارگاهی وسیع
زندان صیدنایا برای چند دهه تحت مدیریت پلیس نظامی و اطلاعات نظامی سوریه اداره می‌شد و ساخت آن در اوایل دهه ۱۹۸۰ آغاز شد. نخستین زندانیان در سال ۱۹۸۷ - یعنی ۱۶ سال پس از آغاز حکومت حافظ اسد، پدر بشار - وارد این مجموعه ۱.۴ کیلومتر مربعی شدند.
با آغاز فعالیت کامل، زندان دو ساختمان اصلی برای بازداشت داشت.
طبق گزارش گروه‌های حقوق بشری، ساختمان سفید برای نگهداری افسران نظامی و سربازانی که مظنون به خیانت به رژیم بودند، طراحی شده بود. این ساختمان به شکل یک مجتمع L شکل در جنوب شرقی مجموعه قرار داشت.
ساختمان قرمز یا زندان اصلی برای مخالفان رژیم، که در ابتدا شامل افرادی می‌شد که مظنون به عضویت در گروه‌های اسلام‌گرا بودند. این بخش به دلیل شکل Y مانندش با سه راهروی مستقیم که از یک مرکز منشعب می‌شد، متمایز بود.
بر اساس گزارش زندانیان آزاد شده به گروه‌های حقوق‌بشری، بین ۱۰ هزار تا ۲۰ هزار نفر می‌توانستند در این دو ساختمان جای داده شوند.
ویدئوهایی که از زمان سقوط اسد در فضای آنلاین منتشر شده و توسط بی‌بی‌سی راستی‌آزمایی شده است، اتاقی بزرگ در زندان را نشان می‌دهد که پر از صفحه‌های نظارتی دوربین مداربسته است و ده‌ها سلول زندان را نمایش می‌دهد.
گزارش عفو بین‌الملل در سال ۲۰۱۷ که بر اساس شهادت نگهبانان سابق تنظیم شد، نشان می‌دهد که پس از آغاز جنگ داخلی سوریه در سال ۲۰۱۱، ساختمان سفید از زندانیان قبلی تخلیه شد و برای نگهداری بازداشت‌شدگان اعتراضات ضد رژیم بشار اسد آماده شد.
یک افسر سابق به عفو بین‌الملل گفت: «بعد از سال ۲۰۱۱، [صیدنایا] به زندان اصلی سیاسی سوریه تبدیل شد.»
این سازمان همچنین شهادت زندانیان سابق را نقل کرد که ادعا می‌کردند بازداشت‌شدگان در ساختمان قرمز مکررا تحت شکنجه‌های مختلف، از جمله ضرب و شتم شدید، تجاوز جنسی و محرومیت از غذا و دارو قرار می‌گرفتند.
زیر ساختمان سفید، اتاقی وجود داشت که بازداشت‌شدگان آن را «اتاق اعدام» می‌نامیدند. زندانیان ساختمان قرمز به آنجا منتقل می‌شدند تا اعدام شوند.
یک نگهبان سابق گفت که فهرست افرادی از ساختمان قرمز که قرار بود اعدام شوند در وقت ناهار می‌رسید. سپس نیروها این افراد را به سلولی زیرزمینی می‌بردند - که گاهی تا ۱۰۰ نفر در آن جای داده می‌شد - و در آنجا به شدت مورد ضرب و شتم قرار می‌گرفتند.
زندانیانی که با عفو بین‌الملل صحبت کردند، گفتند معمولاً بازداشت‌شدگان ساختمان قرمز بین نیمه شب و ساعت ۳ بامداد منتقل می‌شدند.
زندانیان با چشم‌بند از پله‌ها به اتاق اعدام در بخش جنوب شرقی ساختمان سفید هدایت می‌شدند. سپس آنها به سکویی یک متری با ۱۰ طناب دار منتقل و اعدام می‌شدند.
طبق گزارش عفو بین‌الملل، در سال ۲۰۱۲، این اتاق گسترش یافت و سکوی دومی با ۲۰ طناب دار اضافه شد.
در ویدئوهای منتشر شده توسط رسانه‌های وابسته به شورشیان پس از سقوط رژیم، مبارزان تعداد زیادی طناب دار را که در اتاق‌های اطراف صیدنایا پیدا کرده بودند، به نمایش گذاشتند.
فعالان حقوق‌بشر تخمین می‌زنند که بیش از ۳۰ هزار زندانی بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۸ یا اعدام شده‌اند یا در اثر شکنجه، فقدان مراقبت‌های پزشکی یا گرسنگی جان باخته‌اند.
طبق گزارش انجمن مفقودان و زندانیان صیدنایا، حداقل ۵۰۰ زندانی دیگر بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۱ اعدام شده‌اند.
در سال ۲۰۱۷، وزارت خارجه آمریکا ادعا کرد که مقامات یک کوره جسد سوزی احتمالی در محل ساخته‌اند تا بقایای اجساد زندانیان کشته شده را نابود کنند.
در تصاویر، یک بال کوچک دیده می‌شود که به ساختمان سفید متصل است.
یک سخنگوی وزارت خارجه آمریکا اعلام کرد که مقامات این تأسیسات را به‌عنوان بخشی از «تلاشی برای پنهان کردن ابعاد گسترده قتل‌عام‌ها در زندان صیدنایا» ساخته‌اند.
تصاویر ماهواره‌ای منتشر شده توسط محققان آمریکایی، سازه‌ای را نشان می‌داد که گفته می‌شود یک ساختمان کوچک تبدیل شده به کوره جسد سوزی است.
مقامات ادعا کردند که ذوب شدن برف روی سقف این ساختمان ادعای آنها را تایید می‌کند و افزودند که در آن زمان روزی حداقل ۵۰ زندانی در این تأسیسات اعدام می‌شدند.
امنیت شدید اطراف مجموعه
این تاسیسات در طول تاریخ خود به شدت محافظت می‌شد و با استحکامات اطراف محوطه محصور شده بود.
طبق گزارش سال ۲۰۲۲ انجمن مفقودان و زندانیان صیدنایا، محیط بیرونی زندان توسط یک گروه ۲۰۰ نفره از سربازان نظامی گشت‌زنی می‌شد و ۲۵۰ سرباز دیگر متشکل از پلیس نظامی و اطلاعات نظامی مسئول امنیت داخلی بودند.
برای دفاع از زندان، از سربازان تیپ ۲۱ لشکر سوم ارتش که به وفاداری شدید به رژیم معروف بودند، استفاده می‌شد. فرماندهی این سربازان بر عهده افسرانی از اقلیت علوی رئیس‌جمهور بشار اسد بود.
از زمان سقوط رژیم اسد، به غیرنظامیان هشدار داده شده است که از نزدیک شدن به محدوده زندان خودداری کنند. فعالان حقوق‌بشر می‌گویند که محیط خارجی مجموعه به شدت مین‌گذاری شده است. یک ردیف مین‌های ضدتانک در اطراف زندان و ردیف دومی از مین‌های ضدنفر در مرکز مجموعه قرار دارد.
تصاویر منتشر شده توسط کلاه‌سفیدها، یک گروه دفاع مدنی سوریه، دیوارهای بلندی را نشان می‌دهد که با سیم‌های خاردار محصور شده‌اند. برج‌های نگهبانی نیز در اطراف این تأسیسات پراکنده دیده می‌شوند.
رژیم اسد همواره اتهامات مطرح شده علیه خود توسط سازمان‌های بین‌المللی را «بی‌اساس» و «فاقد حقیقت» می‌خواند.
عفو بین‌الملل می‌گوید سقوط رژیم برای خانواده‌هایی که مشکوک هستند عزیزانشان در صیدنایا نگهداری شده‌اند، این امید را زنده کرد که شاید بتوانند سرنوشت آنها را در بعضی از موارد حتی دهه‌ها بعد، کشف کنند.
- مت مورفی
- بی‌بی‌سی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر