سرمقاله نویس لاکروا، گیوم گوبر، در مورد انتهای رئال پولیتیک، یا سیاست واقعبینانه، یا واقع بینی سیاسی، البته در مورد سوریه، مینویسد، از تابستان گذشته، مسئلۀ دعوای سوریه، به کلی تغییر کرده است. حملۀ گروه اسلام گرای داعش، علیه سوریه و عراق، مسئله را بین المللی ساخته است. در برابر تهاجم جهادیست ها در شمال عراق، یک ائتلاف هوایی غرب بوجود آمد، تا بتواند توسعۀ ارضی داعش را محدود کند. مواضع تحکیم یافتند ولی وحشت هنوز هم در محلات تحت تصرف داعش، ادامه دارد، بخصوص علیه اقلیت های مذهبی مسیحی، یزیدی و شیعه.
در چنین حالتی، کسانی هستند که در وجود رژیم بشار اسد، یک نوع «بدی نسبتاٌ کمتر» را میبینند. مثال این گروه، تعدادی از اعضای پارلمان فرانسه هستند، که دو هفته قبل، بصورت دسته جمعی، به سوریه رفتند. به نظر آنان، بشار اسد، طرف صحبتی است، که اگر چه دستانش به خون آلوده است، ولی با او یک اتحاد لااقل غیر رسمی، برای مقابله با خلافت اسلامی را قبول کرد، خلافتی که در حال توسعه است. داعش در این اواخر صحنه سازی را با قتل مسیحیان مصر به نمایش گذاشت، و بوکوحرام، در محلات دور دست افریقا هم به آنان بیعت کرد.
دشمن دشمن من دوست من است. این اصل رئال پولیتیک، یا «واقع‌بینی سیاسی» به اندازۀ خود جهان انسان‌ها سابقه دارد. ولی این فرمول در مورد سوریه، تلخ تر است. از چهار سال به اینسو، که بحران سوریه ادامه دارد، بشار، همیشه تهدید به بدتر شدن اوضاع را علم کرده است. او ترجیح داده است که روی نصف قلمروش حکومت کند، یا بالای خرابه ها حکومت کند، تا اینکه حاضر شود با مخالفین به تفاهم برسد، مخالفینی که، در آغاز اسلام گرایان داعشی منش، در آن اکثریت را نداشتند. با این حال، دیگران را نباید فراموش کرد. پناهندگان سوریه، که تقریباٌ نصف جمعیت را در بر میگیرد. و این را هم نباید فراموش کرد که ارتش سوریه در برابر مردمش از سلاح شیمیایی استفاده کرد و بشکه های تی ان تی را به سر آنان پرتاب کرد.
بلی مقابله با داعش امروز در اولویت قرار دارد، ولی این نباید باعث شود که ما بشار اسد را یک متحد خود تلقی کنیم.
در چنین حالتی، کسانی هستند که در وجود رژیم بشار اسد، یک نوع «بدی نسبتاٌ کمتر» را میبینند. مثال این گروه، تعدادی از اعضای پارلمان فرانسه هستند، که دو هفته قبل، بصورت دسته جمعی، به سوریه رفتند. به نظر آنان، بشار اسد، طرف صحبتی است، که اگر چه دستانش به خون آلوده است، ولی با او یک اتحاد لااقل غیر رسمی، برای مقابله با خلافت اسلامی را قبول کرد، خلافتی که در حال توسعه است. داعش در این اواخر صحنه سازی را با قتل مسیحیان مصر به نمایش گذاشت، و بوکوحرام، در محلات دور دست افریقا هم به آنان بیعت کرد.
دشمن دشمن من دوست من است. این اصل رئال پولیتیک، یا «واقع‌بینی سیاسی» به اندازۀ خود جهان انسان‌ها سابقه دارد. ولی این فرمول در مورد سوریه، تلخ تر است. از چهار سال به اینسو، که بحران سوریه ادامه دارد، بشار، همیشه تهدید به بدتر شدن اوضاع را علم کرده است. او ترجیح داده است که روی نصف قلمروش حکومت کند، یا بالای خرابه ها حکومت کند، تا اینکه حاضر شود با مخالفین به تفاهم برسد، مخالفینی که، در آغاز اسلام گرایان داعشی منش، در آن اکثریت را نداشتند. با این حال، دیگران را نباید فراموش کرد. پناهندگان سوریه، که تقریباٌ نصف جمعیت را در بر میگیرد. و این را هم نباید فراموش کرد که ارتش سوریه در برابر مردمش از سلاح شیمیایی استفاده کرد و بشکه های تی ان تی را به سر آنان پرتاب کرد.
بلی مقابله با داعش امروز در اولویت قرار دارد، ولی این نباید باعث شود که ما بشار اسد را یک متحد خود تلقی کنیم.
تصاویر جنایت های بیرحمانه بوکوحرام در نیجریه
به گزارش مجله خبری کمونه
- ۱۴ مرداد ۱۳۹۳ |
- بدون دیدگاه |
- کد خبر : 73693 |
- 658 بازدید
Kamooneh.com
تصاویر جنایت های بیرحمانه بوکوحرام در نیجریه
تصاویر جنایت های بیرحمانه بوکوحرام در نیجریه
تصاویر جنایت های بیرحمانه بوکوحرام در نیجریه
تصاویر جنایت های بیرحمانه بوکوحرام در نیجریه
تصاویر جنایت های بیرحمانه بوکوحرام در نیجریه
تصاویر جنایت های بیرحمانه بوکوحرام در نیجریه
تصاویر جنایت های بیرحمانه بوکوحرام در نیجریه
تصاویر جنایت های بیرحمانه بوکوحرام در نیجریه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر