خطرناک تر از گسل زلزله برای نظام - وحشت رژیم از شبکه های اجتماعی

وحشت رژیم از شبکه های اجتماعی

مهمترين خبرها

• وزیر خارجه عربستان می‌گوید پیام به رژیم ایران این است: دیگر بس است
• کنگره آمریکا شبه‌نظامیان «النجباء» تحت حمایت رژیم ایران را تروریستی اعلام کرد
• وزیر خارجه فرانسه:‌ ما نگران دخالتهای رژیم ایران در بحرانهای منطقه‌یی و برنامه‌های بالستیکی آن هستیم

اخبار مرتبط

• درد دل یک پیرزن زلزله‌زده از سرپل‌ذهاب
• اعتراف خلبان هوانیروز رژیم به عمق فاجعه زلزله
• اشک تمساح ولی‌فقیه برای زلزله‌زدگان

در روز 23آبان روزنامه‌ حکومتی اعتماد به دولت حسن روحانی و در واقع به کل نظام توصیه کرد که «سیستم مدیریت بحران ما باید از نگاه امنیتی خارج شود و برسد به مفهوم مشارکت اجتماعی»، این روزنامه حکومتی در حالی این توصیه را کرده است که پیش از آن اعتراف کرده بود: «جامعه‌ای داریم که در آن شفافیت کمی وجود دارد و در هر مساله‌ای که بخواهیم به آن بپردازیم، بخش مهمی از اطلاعات وجود دارد که از چشم شهروندان دور نگه داشته می‌شود». بنابراین توصیه‌اش برای نظام ولایت، مصداق همان جن و بسم الله است. چرا که دغدغه اول و آخر رژیم چیزی جز توده‌های خشمگین و به جان آمده و مقاومت آزادی ستانشان نیست. این موضوعی است که در تمامی رسانه‌های دو باند حاکم موج می‌زند: خبرگزاری نیروی تروریستی قدس از باند ولی‌فقیه ارتجاع نوشته است: «در کانال تلویزیونی (مجاهدین) موسوم به سیمای آزادی شماره حساب‌هایی متعلق به کشور فرانسه برای دریافت کمکهای مردمی ارائه می‌شود همزمان با تبلیغ برای دریافت کمکهای مالی، عوامل (مجاهدین) در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی به بهانه اطلاع‌رسانی بهتر، از مردم می‌خواهند تا تصاویر و اخبار خود را در خصوص حادثه کرمانشاه به شبکه‌های مرتبط با این گروه ارسال کنند (تسنیم-25آبان). صرف‌نظر از چند دوجین خبرگزاریها و سایتهای حکومتی که این خبر را انعکاس داده‌اند و سوز رژیم را از اقبال مردمی از برنامه همیاری با سیمای آزادی برملا کردند اما درد رژیم از انزوای اجتماعی تنها اقبال مردم از مجاهدین نیست یک روزنامه باند حسن روحانی در مطلبی با عنوان «خطرناک تر از گسل زلزله» به زبان خودش از انزوای اجتماعی رژیم و نفرت مردم از نظام اذعان کرده و نوشته است: «با نگاهی به واکنش‌های جامعه به فاجعه رخ داده در زمین‌لرزه غرب کشور شاهد نوعی بی‌اعتمادی نسبت به نهادهای حاکمیتی هستیم. به وجود آمدن گروه‌های مردمی و شخصی مختلف و نوعی بی‌توجهی به تذکرات پیاپی مسئولان در خصوص ارسال کمک‌ها از طریق هلال احمر و نهادهای حاکمیتی از نشانه‌های روشن به وجود آمدن این بی‌اعتمادی است.

دلیل به وجود آمدن این بی‌اعتمادی گسترده به نهادهای حاکمیتی و رسانه رسمی کشور را باید در کجا جستجو کنیم؟ آیا باز هم پای سیاست در میان است؟ به نظر می‌رسد که چاره‌ای جز این نداریم که یکی از مهمترین دلایل به وجود آمدن این وضعیت خطرناک که در آن شاهد به وجود آمدن بی‌اعتمادی مردم به حاکمیت، ... هستیم را در حوزه سیاسی جستجو کنیم. از این واقعیت گریزی نیست که بی‌اعتمادی در جامعه ایرانی موج می‌زند (بهار 24- آبان).

آخوند حسن روحانی هم به بیان دیگری در روز 24آبان نسبت به مخاصمات باندی هشدار داد و گفت: «باید از حوادثی مانند زلزله برای وحدت بیشتر استفاده کرد نه برای تفرقه و ایجاد اختلاف و دودستگی. اگر امید و اعتماد عمومی تضعیف شود، حتماً شکست خواهیم خورد».

صباغیان عضو مجلس ارتجاع نیز هشدار داد: «اگر مسیر را عوض نکنیم دشمنان خارجی و بعضاً داخلی مشکلات را دستمایه‌ای خواهند ساخت و به دروغ و با شعار دلسوزی برای مردم هدایت‌گری خواهند کرد آنوقت نمی‌شود پیش‌بینی کرد مسیر به کجا ختم خواهد شد (24آبان مجلس ارتجاع).