قتل آلبرتو نیسمن و ارتباط رژیم ایران نشريه هيل نوشته آلخو ویدال کوادراس

قتل آلبرتو نیسمن و ارتباط رژیم ایران

نشريه هيل

نوشته آلخو ویدال کوادراس

ترور اخیر آلبرتو نیسمن، دادستان ارشد آرژانتینی مسئول تحقیقات در مورد بمب گذاری آمیا مرکز فرهنگی یهودیان در بوئنوس آیرس در سال ۱۹۹۴ که یکی از بزرگترین عملیات تروریستی در نیمکره غربی قبل از ۱۱ سپتامبر است، عکس العمل های خشمگینانه ای را در سراسر جهان ایجاد کرده است.

برخی این قتل در ۱۸ ژانویه ۲۰۱۵ را جدی تر از خود بمب گذاری آمیا نامیده اند از آنجا که او یکی از بالاترین مقامات قضایی کشور مسئول تحقیقات جنایت اولیه است که بی رحمانه حذف شده است.

رئیس جمهور آرژانتین کریستینا فرناندز دو کیرشنر ادعا کرده است که نیسمن به عنوان بخشی از توطئه داخلی علیه دولت او به قتل رسیده است.

آنچه که در رسانه ها کمتر به آن اشاره شده است طرف اصلی است که بیشترین نفع را از مرگ نیسمن میبرد: دولت ایران. هشت نفر از مقامات بالای رژیم ایران به عنوان مظنون نامگذاری شده و در لیست سرخ اینترپل برای بمب گذاری آمیا قرار گرفته اند پرونده ای که در ۱۱ سال گذشته توسط نیسمن مورد مطالعه قرار گرفته بود.

در یک مصاحبه با تلویزیون اپوزیسیون ایران (سیمای آزادی – تلویزیون ملی ایران) در ۲۵ ژانویه، هادی روشن روان، یک کارشناس کهنه کار امنیتی اپوزیسیون ایران سازمان مجاهدین خلق ایران و یکی از شاهدان پرونده آمیا، جزئیات تکان دهنده ای از شرایط بمب گذاری سال ۱۹۹۴ را افشا کرد.

بنا به گفته او، تصمیم برای بمب گذاری آمیا یک سال پیش از آن در شورای عالی امنیت ملی رژیم ایران با مشارکت و تایید رییس جمهور کنون حسن روحانی گرفته شد. یک فتوای مخصوص برای این بمب گذاری توسط دفتر ولی فقیه علی خامنه ای صادر شد.

این بمب گذاری پاسخی به چندین ضربه که حزب الله لبنان، سازمانی که تحت تسلط رژیم ایران است، در آن زمان دریافت کرده بود.

پیشنهاد بمب گذاری آمیا نکته دوم دستور کار جلسه شورای عالی امنیت ملی رژیم ایران در ۱۴ اوت ۱۹۹۳ در ساعت ۴:۳۰ بعد از ظهر در تهران بود. ریاست جلسه را رییس جمهور وقت علی اکبر هاشمی رفسنجانی بر عهده داشت. یک فتوا برای بمب گذاری توسط آیت الله حجازی از دفتر عملیات مخصوص ولی فقیه صادر شد. حسن روحانی که در آن زمان نماینده ویژه ولی فقیه و دبیر شورای عالی امنیت ملی رژیم بود جزو تصمیم گیران در این جلسه بود. وزارت اطلاعات  و فرماندهان سپاه پاسداران و نیروی قدس نیز زمانی که این تصمیم برای انجام بمب گذاری گرفته شد در این جلسه حاضر بودند. حکم این شورا میبایست توسط خود آیت الله خامنه ای تایید و امضا شود قبل از آنکه به واحد های عملیاتی انتقال یابد.

سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات (واواک) به طور مشترک مسئول عملیاتی کردن این طرح تروریستی بودند. از اوت ۱۹۹۳ تا ژوئیه ۱۹۹۴، اعضای سپاه پاسداران و وزارت اطلاعات بیش از ۷۰ سفر به آرژانتین کردند تا این توطئه را آماده سازی کنند. عملیات آنها توسط حزب الله که تماسهایی با افراد لبنانی تبار مقیم آرژانتین داشت تسهیل شد.

 وابسته فرهنگی سفارت ایران در آن زمان، یک آخوند به نام عبد خدایی، مسئول سازماندهی واحد های محلی بود. خدایی جلسات مخفی با حامیان محلی برگزار کرد.

اما به دلیل اینکه رژیم علائمی دریافت کرد که فعالیتهای خدایی مورد توجه سرویسهای آرژانتینی قرار گرفته است آنها تصمیم گرفتند چند ماه قبل از حمله او را با یک آخوند دیگر به نام محسن ربانی جایگزین کنند. ربانی شخصا درگیر هماهنگی اقدام نهایی تروریستی بود. یک مامور دیگر اطلاعات رژیم ایران به نام اصغری، درگیر هدایت و انجام توطئه بمب گذاری بود.

بنابراین همانطور که بعدا افشا شد، تصمیم گیری، طرح و انجام عملیات این جنایت مستقیما از تهران صورت گرفته است.

نیسمن از تمامی این اطلاعات و اطلاعات بسیار بیشتری آگاه بود زمانی که برای شهادت در پارلمان آماده میشد که در آن او مقامات آرژانتینی را به تلاش برای حفاظت از مقامات رژیم ایران در برابر اتهامات تروریستی در ازای توافق تجاری متهم کرده بود.

قتل یک مقام بالای قضایی یک جرم بسیاری سنگین خواهد بود اگر آن توسط مقامات آرژانتینی که توسط این دادستان متهم شده بودند انجام گرفته باشد. اما با نگاه به طبیعت و سابقه تاریخی، رژیم ایران با بیش از ۴۵۰ عملیات ترور که در خارج از مرزهایش انجام گرفته است ممکن است چیز بسیار کمتری برای از دست دادن داشته باشند.

علت مرگ نیسمن فقط میتواند از طریق یک تحقیقات مستقل بین المللی به طور معتبری مشخص شود. اگر پرزیدنت فرناندز معتقد است که خودش هدف یک توطئه است او بایستی از چنین تحقیقاتی استقبال کند.

* * * * *

آلخو ویدال کوادراس، یک استاد فیزیک هسته ای و اتمی، از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۴ نایب رئیس پارلمان اروپا بود. او اکنون رئیس کمیته بین المللی در جستجوی عدالت مستقر در بروکسل است 

ايران اسرار.