انجمن نجات رژیم وتاریخچه كارزار ننگين رژيم در ارتباط با ارگانهاي بين المللي قطره ای از دریا
از آنجا كه در برابر هر زدوبند و معاملة ننگيني با دولتهاي غربي، مقاومت وآلترناتيو انقلابي قد برافراشته و مانع پيشروي رژيم در اين عرصه ميشود و از آنجاكه در صحنة بين المللي تنها مانع پيشروي رژيم، مجاهدين و شوراي ملي مقاومت هستند، وزارت اطلاعات همزمان با پيشبرد خط اخراج و استرداد مجاهدين از عراق،توطئة رذيلانة ديگري را نيز براي بهره برداري از خانوادهها در دستور كار عواملش قرار داده كه همانا استفاده از آنها جهت محدودكردن فعاليتهاي سياسي مقاومت درخارج از كشور است. يكي از مسئولان ادارة سياسي وزارت خارجة رژيم، در موردهدف آنها از اين اقدامهاي گسترده عليه مقاومت در خارج كشور مي گويد:
»هدف و نظر ما اين است كه اسامي پوششي منافقين (يعني شوراي ملي
مقاومت) در ليست تروريستي اتحادية اروپا قرار گيرد.«
در سال۸۳، انجمن نجات وزارت اطلاعات، فعاليتهاي خود در رابطه با ارگانهاي بين المللي را گسترش داده است. ازجمله اقدامها و توطئه هاي جديد وزارت اطلاعات،نوشتن نامه از زبان خانوادههاي مجاهدين به ارگانهاي بين المللي و درخواست بازگرداندن فرزندان آنها از شهر اشرف به ايران ميباشد. همچنين ايجاد پرونده هاي حقوقي دروغين و شكايت نامه عليه مقاومت ايران، بخشي از اقدامهاي رذيلانة وزارت اطلاعات است كه با تحت فشار قراردادن خانوادهها قصد پيش بردن آنرادارد.
بخشي از خبرهاي منتشر شده توسط وزارت اطلاعات در اين زمينه
به قرار زيراست:
ـ سايت وزارت اطلاعات موسوم به
ايرانديدبان ۴/۶/۸۳: گروهي از خانواده
هاي عضو »انجمن نجات« شاخة اصفهان، با تهية طومارهايي خطاب به سازمان ملل، دفتر
صليب سرخ جهاني، سفارت انگليس و دفتر حافظ منافع آمريكا در تهران،خواستار اعمال
فشار مجامع بين المللي به سران مجاهدين، بازگشت فرزندانشان وهم چنين خواستار محاکمة
سران آنها شدند…
ـ سايت وزارت اطلاعات بهنام نجات ۹۱/۶/۳۸: برگزاري تجمع توسط
انجمن نجات در مقابل دفتر صليب سرخ در تهران و دادن نامه به اشتوكر نمايندةصليب سرخ
جهاني در تهران و درخواست رسيدگي به وضعيت مجاهدين در اشرف براي برگرداندن آنها
به ايران…
ـ سايت وزارت اطلاعات بهنام
نجات ۹/۸/۳۸: نوشتن نامه به كوفي
عنان توسط تعدادي ازخانواده هاي استان سيستان بلوچستان جهت برگرداندن فرزندانشان از
اشرف…
ـ سايت وزارت اطلاعات بهنام
نجات ۵/۹/۳۸: تجمع انجمن نجات
درمقابل سفارت عراق در تهران و نوشتن نامه به سفير اين كشور در ايران و درخواست
اخراج مجاهدين و بازگرداندن آنها به ايران…
در اين زمينه نيز، كلية ارگانهاي سياسي رژيم، همنوا با وزارت اطلاعات عليه مجاهدين مشغول توطئه هستند. ازجمله خبرگزاري مهر رژيم در تاريخ۱۱ شهريور۳۸ خبر زير را مخابره كرده است:
»صباح زنگنه مشاورمعاونت بين ا لملل قوه قضاييه گفت:
قوه قضاييه باهمکاري نهادهاي ديگر درحال تنظيم دادخواست عليه جنايات منافقين عليه جمهوري اسلامي است وآنرابه »دادگاه ويژةعراق براي رسيدگي به جنايات عليه بشريت«ارائه خواهيم کرد.در حال حاضرکارهادراين دادگاه دنبال ميشود وميتواندجوابگوي اين دادخواست باشد.«
يكي از مديران كل دادگستري رژيم نيز در مورد هماهنگي كليه ارگانهاي رژيم براي ضربه زدن به مجاهدين، ميگويد:
»درچنين شرايطي كه منافقين درعراق درانزواقرارگرفتند،قوه قضاييه ايران
بايدبه وزارت اطلاعات كمك كند ونقش جدي بازي بكند تابتوانيم ضربةدرستي بهشان بزنيم
كه نتوانندتا چندسالي كمرراست كنند…دررابطه با منافقين، خط الآن اين است كه بابازگشايي پروندةحقوقي براي منافقين آنهارا در مجامع بين المللي دنيا به چالش بكشانيم.«
البته وقتي وزارت
اطلاعات آخوندي از توطئة بمباران و حمله به مجاهدين طرفي نميبندد و »بور« مي شود،
از حضيض رسوايي و شكست، براي متلاشي كردن مجاهدين و »نجات« خودش، پشت مزدوران رنگ كردة
»انجمن نجات«اش، پنهان ميشود و با دجالگري آخوندي دست به دامان »جناب آقاي پل
بريمر مسئول نظامي عراق« براي استرداد مجاهدين ميشود. البته رسوايي وزارت اطلاعات آخوندي
و انجمن نجاتش آنقدر هست كه كسي براي اين قبيل نامه پراكنيها پشيزي ارزش قائل
نميشود.
قسمتهايي از نامة
اين ارگان سركوبگر به پل برمر به خوبي روشنگر ماهيت آن است:
»بنام ناظم هستي بخش
جناب
آقاي پلبريمرمسئول نظامي عراق
احتراماًچنانچه
مستحضرهستيد مجاهدين خلق طي ساليان گذشته،باگروه قابل توجهي ازاعضاءايراني خوددرعراق
مستقربوده اند.
انجمن
نجات كه اساساً به منظوررهايي اين افرادتشكل يافته است،وظيفةخود ميداندتوجه شمارا
به نكات ذيل جلب نمايد:
۱ ـ اعضاي اصلي اين انجمن ازهواداران واعضاي سابق مجاهدين ميباشند
كه به خوبي از سيرانحرافي وضدارزشي اين سازمان مطلع هستندواعتقاد دارندهيچ نيرويي
نميتواندتخلفات فاحش راناديده بگيردوبي گمان وحشت ازعواقب جدايي چه از نقطه نظر
انتقام گيري مجاهدين ـزندان،شكنجه وحتي مرگهاي مرموزـ وچه ازجنبةامنيت دركشور
ايران،تنهاانگيزة اقامت اجباري ميباشد.
لذاماتلاش
داريم باجلب توجه مقامات بين المللي ازبروزاين موانع جلوگيري نماييم.
۲ ـقسمت اعظم انجمن راخانوادههاي اين اعضاءمستقردرعراق تشكيل ميدهند .
اين خانوادههاطي
ارتباط هاي نزديكي كه با اعضاي بازگشته ازعراق داشته اند،به خوبي دريافته اندكه درايران
فرزندان شان راهيچ خطريت هديدنمي نمايد،اين تنهادليلي است كه آنهاراواميداردرنج سفرچندهزار
كيلومتري وهزينه وخطرات وسايرمشكلات رابه جان بخرند تا فرزندانشانرا نجات دهندو به
وطن بازگردانند.
۳ـ مقامات بلند پايه ايراني مكرراً دررابطه بااين افرادبخشش وانعطاف خود را
اعلام نموده اند.
جناب
پلبريمر بي ترديدنيروهاي مؤتلفه بادلايل موجهي ازحيث توجه به مسائل وحقوق بشردرصحنه
بين الملل به عراق وارد شده اند،دراينصورت
آياهم پيمانان دولت ديكتاتوري صدام راكه براي خوش خدمتي به اوودرسركوبي مردم عراق
نيزحضورفعال داشته اندرا ميتوان مشروع قلمدادنمود؟......!
همچنين
قابل ذكراست طي هفتةگذشته تعدادديگري از اين خانوادههابه عراق آمدندتابا
فرزندانشان كه مستقيماًتحت اختيارشماهستندملاقات نمايند،امامتأسفانه پاسخ مناسبي
دريافت ننمودندوحتي درخواست ديدارومذاكره باخود شمارا نيزمنفي يافتند!
…اين
انجمن ضمن تشكرازتوجه شمادرخواست مينمايد:
الف ـ
باتوجه به شرايط بحراني عراق كه درصورت هرگونه دگرگوني احتمال قرباني شدن اينافرادبلاتكليف
بيشترميگردد.
بـسفرپرمخاطره وهزينةخانواده هابه عراق همچنين پريشاني
ونگراني زايدالوصف آنهاپايان بخشيده شود هرچه سريعتراين
افرادرابه آغوش وطن و خانوادههاي شان بازگردانيد.«
یک نمونه دیگر از نامه نگاری های وزارت اطلاعات برای
ارگانهای بین المللی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر