مرضیه برومند پس از هو شدن: به اشتباه گفتم «جنگ»؛ همایون غنی‌زاده: «خیانت» بود
صدای آمریکا نوشت : اظهارات اسرائیل‌ستیزانه مرضیه برومند، مدیرعامل خانه سینما، در مراسم تشییع پیکر داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی‌فر پس از «هو شدن» توسط حاضران، در رسانه‌های اجتماعی نیز با واکنش‌هایی روبه‌رو شده است.
مرضیه برومند در یادداشتی که پنجشنبه ۲۷ مهر در صفحه اینستاگرام خود منتشر کرد، با «مغرضانه و جعلی» خواندن واکنش‌ها گفت که چون «بسیار غمگین و آشفته و پریشان بودم» و «تمرکز کافی برای حرف زدن نداشتم»، «به اشتباه واژه جنگ را به کار بردم.»
همایون غنی‌زاده، کارگردان، فیلمنامه‌نویس، و هنرپیشه، یکی از هنرمندانی است که به اظهارات مرضیه برومند واکنش نشان داده است.
غنی‌زاده با تأکید بر این که «این روش التماس به حکومت، سال‌ها است سنت ما ملت بود»، گفت:
«باید با شرمساری اعتراف کرد ما هنرمندان و اهل فرهنگ سال‌ها از جریانات برجسته و تاثیرگذار این سنت زشت بوده‌ایم.»
او با نکوهش این «سنت زشت» که
«آمیخته و آلوده به چاپلوسی و ریا» است
و «به منظور ایجاد روزنه‌ای از ترحم سیستم»
به کار می‌رود، تأکید کرد:
«باید اعتراف کرد بخش بزرگی از ما در گذشته با صدای بلند دروغ می‌گفتیم!
درباره حجاب!
درباره سانسور!
درباره خوبی‌های فلان مسئول!
درباره نگاه قناس حکومت به مسائل خرد و کلان!
حالا مدتی است آرام آرام داریم تمرین می‌کنیم تا از این روش برگردیم!
اما هنوز بخشی از جامعه هنری روی ریل آن سنت زشت و کریه ریا جملات ترحم‌انگیز می‌گویند!»
همایون غنی‌زاده با یادآوری اظهارات مرضیه برومند که در سخنانش در مراسم تشییع مهرجویی و محمدی‌فر از دوست داشتن ایران و ماندن در کشور گفته بود، افزود:
«ما نیاز نداریم به حکومت بگوییم: ما ایران را دوست داریم! بلکه دیگر این ما هستیم که به علاقه حکومت و دلبستگی‌اش نسبت به ایران مشکوک شده‌ایم!
ایران در این روش و منش حکومت طوری فاقد اهمیت است که به نظر سیستم تنها می‌خواهد ایران را مصرف کند و هیچ سد جدی‌ای هم سر راهش نمی‌بیند.»
این سینماگر در ادامه نوشته است: «امروز که بخش بزرگی از اهالی فرهنگ و مردم دارند سعی می‌کنند در برابر حکومت دست از ریا بشویند و با هزینه تمرین صداقت کنند، غم‌انگیز است که بخشی هنوز دارند با همان سنت و با فرمول‌هایی از همان روش زشت، از فضای خالی‌ای که با حذف و ممنوع‌الکاری و مهاجرت و حالا قتل ایجاد می‌شود کمال سوءاستفاده را ببرند.»
غنی‌زاده با اشاره به حذف چهره‌هایی که حاضر به ریاکاری نشده‌اند و در کنار مردم ایستاده‌اند و یا زندانی شده‌اند و یا به مهاجرت اجباری تن داده‌اند، تأکید کرد:
«گویی این فضای خالی در سالن‌های سینما و تئاتر، در تحریریه‌ها، در پس و پیش دوربین‌ها، در انتشارات، در کنسرت‌ها و هزاران جای دیگر موهبتی است برای در اختیار گرفتن انحصاری آنها! موهبتی است برای به چنگ آوردن موقعیت‌های مالی و کاری غایبین! گویی نگران هو شدن‌ها و تحقیر شدن‌ها توسط همین مردمی که امروز تماشایتان می‌کنند، نیستید.»
این هنرمند افزود:
«ما از گوشه خانه‌هایمان!
از کنج سلول‌های زندانمان!
از پنجره‌ای بیرون از وطنمان!
و از میان گورهایمان!
به شما خیره شده‌ایم و گلویمان دریده می‌شود وقتی برای نرم‌تر شدن چماق تحقیر و سرکوب یا اعتباری تقلبی و یا برای پول التماس می‌کنید و چنگ به صورت مردمی که هزینه می‌دهند می‌اندازید و این سد را طوری می‌شکنید که گویی هیچ اتفاقی نیافتاده است. این خیانت است.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر