دود و دم براي پوشاندن وحشت

از سايت ايران افشاگر

سايت ديدبان آخوندي در مطلبي تحت عنوان «دوران ايران هراسي به پايان رسيده است» نوشته است: «...با هرچه برجسته تر شدن نقش و قدرت ايران، (مجاهدين)...هنوز به زعم خود مي پندارند که اگر راجع به اثرگذاري ايران در منطقه تبليغات کنند، هدف شکست خورده صهيونيستها با مضمون نگراني از ايران را محقق خواهند کرد.»

اگر كلمات قلب شده را توسط آخوندها را برداشته و بجاي آن كلمات واقعي را بگذاريم,

به جاي «ايران هراسي», عبارت درست آن «سياست تغيير رژيم» بگذاريم,

به جاي «نقش و قدرت ايران», عبارت درست آن «انزواي بين المللي رژيم» بگذاريم,

به جاي «اثرگذاري», عبارت درست آن «مداخلات و اقدامات تروريستي» بگذاريم, 

به جاي «تبليغات مجاهدين», كلمه درست «افشاگري هاي مجاهدين» بگذاريم, آه و ناله و ترس و وحشت رژيم بر ملا شده و علت اين به هم ريختگي و تلاطم رژيم آخوندي مشخص مي شود.

واقعاً رژيمي كه هنوز در حاكميت است و ساقط نشده است, اگر پايه هاي قدرتش همانگونه كه ادعا مي كند تا اين حد سست و لرزان نباشد, براي «بي اثركردن افشاگري هاي مجاهدين» به مثابة جايگزينش كه به زعم آخوندها محلي از اعراب هم ندارند, چه ضرورتي دارد كه اين همه قسم و آيه و آسمان و ريسمان به هم بافتن كه اين افشاگري ها تأثيري ندارد بلكه باعث تقويت! ما مي شود؟ اين همان آواز در تاريكي نيست؟

اگر وارونه گويي هاي ديدبان رژيم آخوندي را در کنار ابراز وحشت ساير سردمداران نظام قرار دهيم، به‌سادگي مي توان دريافت كه چرا چنين هراسي سراپاي رژيم را فراگرفته است؟

اين همه وحشت تنها به‌خاطر تشکيل ائتلاف اخير نيست بلكه ريشه عميق‌تري دارد كه مي‌توان در اظهارات سردمداران نظام, سايتهاي وزارت اطلاعات و رسانه‌هاي حکومتي مشاهده كرد. آنجا که رژيم در واکنش به هر ضربه و هر سيلي که از هرکجا بر بناگوش نظام مي‌خورد، باقافيه يا بي‌قافيه، آن را به‌مجاهدين نسبت مي‌دهد. اين واکنش را به‌ويژه در هفته‌هاي اخير در قبال حملات نخست‌وزير انگليس، گزارش دبيرکل سازمان ملل‌متحد و گزارشگر ويژه آن تا وزير خارجه آمريکا و مقامات عربستان و تركيه و پاكستان شاهد بوديم. علت هم روشن است: «مجاهدين»، در فرهنگ لغات رژيم معادل و مترادف مفهوم سرنگوني است. يعني حضور قدرتمند مقاومت ايران است که به‌تمامي بحرانهاي گريبانگير رژيم سمت و سوي سرنگوني مي‌دهد و به‌همين دليل است که نظام ولايت در هر حالتي مجاهدين را تهديد اصلي خودش معرفي مي‌کند.

اين همان بن بست لاعلاجي است كه گريبان آخوندها را گرفته و هيچ راه برون رفتي برايش متصور نيست و اين وضعيت تا روز جارو شدن آن به‌دست مردم و مقاومت ايران ادامه خواهد داشت.