پیروزی تضمینی قیام!

• مبحث کارگران
• 1397/09/29

تجمع اعتراضی معلمان و فرهنگیان اصفهان با شعار معلم، کارگر، دانشجو، اتحاد...

دستمزدها پرداخت نمی‌شود.

نقدینگی در دست یک درصد(حاکمیت) انباشته می‌گردد.

گردش طبیعی داد و ستد متوقف شده و این وضعیت ادامه می‌یابد.

چپاول مردم و اندوخته‌ها و دستمزدهایشان پیوسته ادامه دارد.

خواسته‌های قانونی مردم، سرکوب و حاکمیت دیکتاتوری پیوسته انحصاری‌تر می‌گردد.

جریان یکطرفه واریز کردن دسترنج مردم به کیسه آخوندها و پاسداران، قطع نمی‌شود.

قیام‌ اقشار و طبقات برای احقاق حقوق خود اوج می‌گیرد.

***

به‌رغم شبیخون پاسداران به منازل کارگران فولاد اهواز و دستگیری بیش از ۴۰تن از کارگران، اما قطار قیام بزرگ مردم ایران پیوسته به سرعتش افزوده می‌شود.

کارگران فولاد اهواز البته تجربه برخورد با این بازیهای آخوندی - پاسداری را دارند. همین خردادماه گذشته بود که حدود ۶۰نفر از کارگران فولاد بازداشت شده و پس از مدتی با وثیقه‌های ۵۰میلیون تومانی آزاد یا در واقع به گروگان گرفته شدند تا ساکت شوند. اما حرکت بزرگتری که در پاییز ۹۷ یعنی تنها چند ماه پس از آن بازداشتها و آن وثیقه‌های میلیونی، همین کارگران برپاکردند نشان داد که این بار وضعیت قیام و عزم مردم، از جنس دیگری است.

تنها نگاهی به حمایت‌های اعلام‌شده نسبت به کارگران فولاد اهواز در همین دو سه روز اخیر و نگاهی به حرکت‌های اعتراضی، اعتصاب‌ها و تظاهرات در دیگر شهرهای میهن، این ادعا را اثبات می‌کند.

حرکت‌های اعتراضی چند روزه اخیر 

روز دوشنبه ۲۶آذر ۹۷ کارگران «سد تنظیمی آریوبرزن» بهبهان که ۶ماه حقوق آنها پرداخت نشده، دست به یک تجمع اعتراضی زدند، کارگران گفتند پس از ۶ماه بی‌پولی اینک توان خرید حتی یک قرص نان را هم ندارند.

در یک حرکت دیگر، ‌به گزارش خبرگزاری حکومتی ایرنا، حدود ۳۰۰تن از کارگران و کارکنان شهرداری بروجرد روز دوشنبه با حضور در محوطه شهرداری مرکزی این شهر، خواستار پرداخت ۹ماه حقوق معوقه خود شدند. تجمع‌کنندگان برای هفتمین روز متوالی اعتراض خود را نسبت به پرداخت نشدن حقوقهای معوقه اعلام کردند.

به گزارش شبکه‌های اجتماعی، در همان روز دو‌شنبه گروهی از کارکنان بیمارستان خمینی کرج در اعتراض به پرداخت نشدن ماه‌ها حقوق‌شان، مقابل این بیمارستان تجمع اعتارضی برپا کردند. متعرضان گفتند پرداخت حقوق و مزایای آنها بیش از یک سال به تعویق افتاده است و عده زیای برای تأمین مخارج زندگی، مجبور به انجام کارهای دیگری شده‌اند. این حرکت اعتراضی از روز ۱۴آذرماه جاری آغاز شده و ادامه دارد.

از سوی دیگر روز دوشنبه ۲۶آذر ۱۳۹۷، جمعی از مالباختگان مؤسسه کاسپین در شهر رشت نسبت به برآورده ‌نشدن مطالبات‌شان، اقدام به برگزاری تجمع اعتراضی کردند.

روز سه‌شنبه ۲۷آذر ۹۷ بازنشستگان در تهران در اعتراض به فقر، در برابر مجلس ارتجاع اقدام به تجمع کردند. این بازنشستگان از شهرهای مختلف خود را به تهران رسانده و در این تجمع شرکت کردند.

آنان شعار می‌دادند:

معلم زندانی آزاد باید گردد!

از اهواز تا تهران، کارگران در زندان!

محکم‌تر شدن زیرساخت‌های قیام 

همزمان با بالاگرفتن حرکت‌های اعتراضی، پرداخت نشدن دستمزدها و افزایش سرسام‌آور قیمتها نیز کماکان ادامه دارد. همان‌گونه که سرکوب اعتراضهای صنفی و سیاسی مردم هم ادامه دارد.

در حالی که کارگران و عموم دستمزدبگیران، از دریافت حقوق قانونی خود نیز محروم هستند، قیمت نان و آب و اجاره خانه و سوخت و... هم مستمراً رو به افزایش هستند. روزی نیست که خبری از گرانی تصاعدی اجناس پایه مصرفی مردم در رسانه‌های حکومتی اعلام نشود.

صف بیکاران روزبه‌روز متراکم‌تر می‌شود و هر روز کارخانه‌های جدیدتری در آستانه تعطیلی قرار می‌گیرند.

وضعیت به‌گونه‌ای است که اکنون معلمان، کادر‌های درمانی بیمارستانها، بازنشستگان و بسیاری اقشار دیگر هم در صف کارگران قرار می‌گیرند! در حالی که کارخانه‌های بیشتری به آستانه تعطیلی و توقف خط تولیدشان نزدیک می‌شوند. جدیدترین و مهم‌ترین مورد کارخانه تراکتورسازی و ماشین‌سازی تبریز است که در نوع خود در منطقه بی‌نظیر بوده و به گزارش کارگران، کارخانه در ماه‌های آتی دچار توقف خواهد شد، با خوابیدن این کارخانه‌ها، صنایع جانبی وابسته به این کارخانه‌ها با بیش از یکصدهزار کارگر قطعه‌ساز کشور نیز بیکار خواهند شد، چالشی که پیامدهای صنفی و سیاسی‌اش قابل محاسبه نیست.

از جیب آخوندها و پاسداران چه خبر؟

از سوی دیگر و در یک معادله درجه یک، هر چه وضعیت دستمزدبگیران بدتر می‌شود، وضعیت مالی وابستگان حکومتی بهتر می‌شود!

نجومی‌بگیران کمافی‌السابق، دریافتی‌های چند ده و چند صد میلیونی پیشین خود را ماه به ماه دریافت می‌کنند و ارگانهای سرکوبگر در یک جزیره امن مالی، بیش‌ از‌پیش سر در زندگی راحت خود فرو می‌برند.

به گزارش خبرگزاری حکومتی ایسنا، علی‌اکبر نیکو اقبال، یک کارشناس بازار سرمایه، گفت: «۷۰درصد نقدینگی کشور دست یک درصد از افراد است و این افراد بیشتر به منافع شخصی توجه دارند، در نتیجه به‌راحتی نمی‌توان این مقدار از پول و شبه‌پول را به سمت بازارهای مولدی هم‌چون بورس هدایت کرد».

نیکو اقبال گفت: «وقتی یک درصد جمعیت ایران (منظورش همان باند حاکم آخوندی پاسداری است) حدود ۷۰درصد پول و شبه‌پول را در اختیار دارند، این یعنی ثروت هنگفتی در اختیار گروه کوچکی از جمعیت ایران است و این ثروت، قدرتی انحصاری به این گروه یا افراد داده است».

این کارشناس بازار سرمایه تأکید کرد: «گروهی که ۷۰درصد نقدینگی را دارند، می‌توانند اقتصاد کشور را با مشکلات به‌شدت جدی مواجه کنند. در عین‌حال همین افراد می‌توانند نقدینگی را وارد صنعت کرده و سازندگی عظیمی را بنیان‌گذاری کنند اما موضوعاتی هم‌چون منافع شخصی لحظه‌ای و فوری در این بین وجود دارد که نمی‌گذارد نقدینگی وارد صنعت شود زیرا ایجاد صنعت فقط چندین سال وقت می‌گیرد تا به مرحله بهره‌برداری برسد».

۷۰درصد نقدینگی کشور در دست یک درصد افراد(یعنی آخوندها و پاسداران) است

یک کارشناس بازار سرمایه گفت: «این‌که ۷۰درصد از نقدینگی یک کشور در دست یک درصد از کل جمعیت باشد، می‌تواند نشان خوبی نباشد چرا که آن یک درصد می‌توانند سرنوشت کل جمعیت را در دست بگیرند».

دستمزدهای کارگران و دیگر دستمزدبگیران کجا می‌رود؟ 

از سوی دیگر خبرگزاری نیروی تروریستی قدس موسوم به تسنیم روز ۲۷آذر ۹۷ نوشت: «برداشت یک میلیون تومان از جیب هر ایرانی برای نجات بانکهای خصوصی»!
تسنیم نوشت: «بدهی بانکهای خصوصی به بانک مرکزی به ۸۴هزار و ۷۴۰میلیارد تومان رسید که این رقم معادل ۳۵.۸درصد از کل پایه پولی است و با جمعیت ۸۰میلیون نفری کشور، بانک مرکزی برای بقای بانکهای خصوصی به ازای هر ایرانی یک میلیون و ۲۴هزار تومان هزینه کرده است».
بنا‌ به‌ نوشته همین خبرگزاری تروریستی که مشغول تصفیه حسابهای باندی خود با جناح رقیب است،‌ تک به تک مردم ایران در مدت ۵سال اخیر یک میلیون و ۲۴هزار تومان هزینه بقای بانکهای خصوصی را پرداخت کرده‌اند.
نگاهی به جدول زیر که همین خبرگزاری از منابع بانک مرکزی منتشر کرده، گواه این سرقت حکومتی است، سرقتی که دولت زیر سایه کلاشینکف همین سپاه پاسداران انجام می‌دهد!
ارقام جدول زیر به میلیارد تومان است.

سرقت از جیب مردم ایران به‌نفع مؤسسه‌های مالی سپاه پاسداران

نمای آینده 

با توجه به داده‌های بالا و روند اجتناب‌ناپذیر آن، می‌توان مطمئن بود که در روزهای آینده، به کمیت و کیفیت حرکات اعتراضی اقشار مختلف اضافه خواهد شد. همان‌طور که کارگران فولاد اهواز چند ماه پیش بازداشت شدند، تهدید شدند، چه بسا مورد شکنجه هم قرار گرفتند و پس از آن هم تک به تکشان با وثیقه‌های ۵۰میلیون تومانی آزاد شدند یا در واقع با آن وثیقه‌های کمرشکن برای کارگران که بیش از دستمزد چند ساله آنهاست، به گروگان گرفته شدند تا دیگر صدایشان در نیاید. اما صدایشان رساتر و با پژواکی این‌بار جهانی، طنین‌انداز شد، بی‌شک روزها و ماه‌های آینده، این صداها افزون‌تر، بلندتر و با شعارها و مطالباتی رادیکال‌تر ادامه خواهند یافت، چرا که نه رژیم توان تغییر وضع موجود را دارد و نه اساساً به‌دنبال ایجاد تغییر در وضعیت زندگی و آزادی‌های مردم است. آخوندها تنها می‌توانند به سود و زیان جیب‌شان فکر کنند و نه بیشتر!