نایاک؛ آینه امنیتی تهران در واشنگتن
نایاک؛ آینه امنیتی تهران در واشنگتن
مقدمه:
در دنیای سیاست، گاهی
دشمنان مردم، با پرچم صلح و حقوق بشر ظاهر میشوند. «شورای ملی ایرانیان آمریکا»
یا نایاک (NIAC) یکی از همین موجودات است:
تشکلی که بهظاهر
برای دفاع از حقوق ایرانیان در آمریکا تأسیس شد، اما در عمل، به بلندگوی نرم رژیم
جمهوری اسلامی تبدیل شد.
نایاک، یک سازمان مدنی نیست؛ یک پروژه امنیتی است. پروژهای که با پوشش آکادمیک، تحلیلی، و رسانهای، مأموریتش بزک چهرهی
رژیم، تضعیف اپوزیسیون واقعی، و تزریق روایتهای ساختار ولایتفقیه به بدنه سیاسی
و رسانهای آمریکاست.
۱. ریشهها و بنیانگذاران:
- تأسیس در سال ۲۰۰۲ توسط تریتا
پارسی، تحلیلگر روابط بینالملل و مشاور سابق جواد ظریف.
- حمایت اولیه از سوی بنیادهایی نزدیک به دموکراتها (از جمله Open Society) و همکاری با وزارت خارجه آمریکا در
دوران اوباما.
- همکاری نزدیک با چهرههایی نظیر جمال عبدی، علی
واعظ، رضا اصلان و بعدها نهال طوسی و نگار مرتضوی.
۲. مأموریت نایاک:
- تلطیف چهره جمهوری اسلامی در واشنگتن.
- تلاش برای جلوگیری از تحریم سپاه و قطعنامههای
حقوق بشری علیه رژیم.
- تخریب سازمان مجاهدین خلق، سلطنتطلبان، و سایر
مخالفان فعال نظام.
- القای "شکاف در اپوزیسیون" به رسانههای
غربی.
۳. تاکتیکهای نفوذ:
- انتشار مقالات تحلیلی و گزارشهای جعلی یا
جانبدارانه.
- لابیگری رسمی در کنگره برای ممانعت از تصویب لوایح
ضدتروریسم علیه رژیم.
- استفاده از نیروهای ایرانیتبار رسانهای (مرتضوی،
طوسی، دیگران) برای تأثیر بر افکار عمومی.
- برگزاری نشستهای محرمانه با حضور مقاماتی چون رابرت
مالی و مشاوران ارشد دولت آمریکا.
۴. افشاگریها و شکستها:
- افشای اسناد ارتباط مستقیم نایاک با وزارت خارجه
رژیم، توسط دادگاه آمریکا (۲۰۰۸–۲۰۱۰).
- لو رفتن ایمیلهای داخلی با جواد ظریف، که در آن به
هماهنگی مواضع اشاره شده بود.
- اعتراض علنی فعالان ایرانی و غیرفارسزبان به نقش
نایاک در سفیدسازی تروریسم و سرکوب.
- شکایت و افشاگری حسین رونقی، امیرعباس فخرآور، علی
جوانمردی، و فرج سرکوهی.
۵. نایاک امروز:
- همچنان فعال، با ظاهر مدرن و خوشپوش، اما در خدمت همان هدف قدیمی:حفظ نظام، نه حمایت از مردم.
- نفوذ در محافل اندیشکدهای، دانشگاهی، و رسانههای
آمریکایی.
- تلاش برای تطهیر چهرههایی مثل قاسم سلیمانی، دفاع
از برجام، و مخالفت با لیستگذاری تروریستی سپاه.
بخش دوم: «تاکتیکهای نفوذ؛ از اندیشکده تا میز تصمیمگیری»
وقتی نایاک شکل گرفت،
تنها به نام «شورای ملی ایرانیان آمریکا» شناخته میشد. اما با گذشت زمان، معلوم
شد این شورا بیش از آنکه مدافع مردم ایران باشد، بلندگوی دیپلماتیک رژیم ایران
در خاک آمریکا است.
نایاک فقط یک دفتر در
واشنگتن نداشت؛ شبکهای گسترده در اندیشکدهها، رسانهها، دانشگاهها، و حتی
کاخ سفید ایجاد کرده بود. ستونهای اصلی این نفوذ عبارتاند از:
🧠 ۱. اندیشکدهسازی و پوشش
علمی برای نفوذ
- تریتا پارسی با ظاهر آکادمیک، پروژه دیپلماتیک
با رژیم را در قالب مقاله، تحلیل، و سمینار وارد محافل فکری کرد.
- افراد کلیدی مانند علی واعظ (از International Crisis Group) بهعنوان تحلیلگر سیاستگذاری
وارد ساختار شدند، اما مأموریت واقعی آنها تحریک گفتوگو با رژیم و تخریب
مخالفان بود.
- رضا اصلان، نویسندهی آمریکایی-ایرانی، با
لحن لیبرال اما محتوایی همراستا با نایاک، به بستر رسانهای این نفوذ کمک
کرد.
📺 ۲. رسانهسازی؛ از
نیویورک تایمز تا الجزیره
- نگار مرتضوی و نهال طوسی، دو چهره
رسانهای پررنگ نایاک، وظیفه داشتند «صدای نرم رژیم» را در قالب روزنامهنگاری
به رسانههای غربی منتقل کنند.
- این چهرهها با حضور دائمی در TRT،
الجزیره، پولیتیکو، NPR، PBS و… به انتشار گزارههایی مثل زیر کمک کردند:
«اپوزیسیون ایران یکدست نیست»
«تحریمها مردم را آسیب میزند نه حکومت»
«سپاه هم اشتباه میکند، ولی محافظ منافع ملی است»
«شاید رژیم ایراد دارد، اما آلترناتیوی وجود ندارد»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر