پروژه امنیتیسازی کشور توسط مافیای قدرت تهدید، تحریف، تسویهحساب به نام امنیت ملی - جمعبندی نهایی: هشدار به جامعه در برابر جهنمی محتمل
باز تاب حرفهای شریعتمداری در کیهان وفاکس نیور
مقدمه: تهدید، تحریف، تسویهحساب به نام امنیت ملی
در بحبوحهی تنشهای فزاینده میان ایران و آمریکا، گروهی در داخل کشور که میتوان آنان را «مافیای قدرت و تحریم» نامید، بار دیگر پردهها را کنار زدهاند. این جریان که همواره از بستر بحران تغذیه کرده، اکنون با تهدید آشکار رئیسجمهور آمریکا، در تلاش است فضای سیاسی کشور را به سمت رویارویی نظامی سوق دهد. در رأس این بازی خطرناک، چهرههایی همچون حسین شریعتمداری از روزنامه کیهان قرار دارند که با زبانی آغشته به خشونت، به جای دفاع از منافع ملی، عملاً جرقهای برای جنگ و فروپاشی میزنند. پشت این تهدیدها، اما یک پروژه بزرگ نهفته است: امنیتیسازی تمامعیار کشور، انحصار قدرت، و ادامه غارت در سایهی تحریمها.
🟥 متن گزارش: پروژه امنیتیسازی کشور توسط مافیای قدرت
🔹 تهدید و تزویر در خدمت انحصار
با تهدید اخیر کیهان علیه ترامپ – در قالب پیشنهاد شلیک گلوله به مغز او – پرده از چهره واقعی این جریان برداشته شد. این تهدید تنها یک خروجی دارد: تسویهحساب سیاسی بهنام امنیت ملی و زمینهسازی برای یک بحران بینالمللی تازه.
🔹 منافع پنهان در تنش و تحریم
این جریان سالهاست از فضای بسته امنیتی، تحریمهای فلجکننده و اقتصاد رانتی بهره میبرد. اکنون، در آستانه هر روزنهای از دیپلماسی، آنها تمام تلاش خود را میکنند تا مسیر گشایش را ببندند.
اقتصاد آزاد و فضای باز سیاسی، تهدیدی برای بقای طبقهای است که از واردات انحصاری، قراردادهای پنهان، قاچاق سازمانیافته و سرکوب منتقدان ارتزاق میکند.
🔹 سناریوی جنگ، راه نجات مافیا
آنها به جنگ نیاز دارند، نه برای کشور بلکه برای خود. چون در سایهی درگیری نظامی، میتوانند همهچیز را امنیتی کنند:
– اقتصاد خصوصی را خفه
– جامعه را مرعوب
– منتقدان را ساکت
– و هر مخالفتی را به جرم همکاری با دشمن سرکوب کنند.
🔹 تاریخ تاریک این جریان روشن است
مافیای قدرت پیش از این نیز نشان داده از هیچ اقدامی فروگذار نمیکند. نمونهاش ماجرای مشکوک مسمومیت مدارس دخترانه یا سکوت سنگین در قبال فجایع داخلی است. امروز نیز با تهدید به ترور، عملاً دعوتنامهای برای حمله به کشور امضا میکنند.
🟩 جمعبندی نهایی: هشدار به جامعه در برابر جهنمی محتمل
آنچه امروز توسط جریانهایی همچون شریعتمداری مطرح میشود، تنها یک تهدید لفظی نیست. این بخشی از یک سناریوی بزرگتر برای شعلهور کردن آتش جنگ، بستن درهای مذاکره، و انحصاریکردن کامل اقتصاد و سیاست کشور است.
سود این تنشها فقط به جیب مافیای تحریم میرود؛ همانها که از رانت و قاچاق میزیند و با هر گشایشی، منافعشان به خطر میافتد. در مقابل، مردم ایران – از کارگر و معلم تا کاسب و بازنشسته – تنها قربانیان خاموش این بازیاند.
📌 سؤال اینجاست: آیا جامعه و نهادهای مسئول اجازه خواهند داد کشور بار دیگر در آتش تندروی و سوداگری بسوزد؟ یا اینبار، در برابر این سناریوی خطرناک خواهند ایستاد؟
زمان تصمیمگیری فرا رسیده است. تصمیمی میان آیندهای پر از زندگی و امید، یا جهنمی ساختهشده برای حفظ تاج و تخت یک اقلیتِ پرنفوذ.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر