۱۴۰۳ اسفند ۶, دوشنبه

آمریکا تحریم‌های بیشتری علیه ناوگان مخفی ایران اعمال کرد

آمریکا تحریم‌های بیشتری علیه ناوگان مخفی ایران اعمال کرد

وزارت خزانه داری آمریکا رژیم ایران را تحریم کرد 

4 ساعت پیش

وزارت خزانه‌داری آمریکا علیه بیش از ۳۰ فرد و کشتی در چندین حوزه تحریم اعمال کرد. این تحریم‌ها علیه ناوگان مخفی ایران و به دلیل نقش این افراد و شرکت‌ها در دلالی، فروش و حمل‌ونقل محصولات نفتی جمهوری اسلامی اعمال شده‌اند.

دفتر کنترل دارایی‌های خارجی وزارت خزانه‌داری ایالات متحده (OFAC) روز دوشنبه ۲۴ فوریه (۶ اسفندماه) به همراه وزارت امور خارجه آمریکا تحریم‌هایی را علیه بیش از ۳۰ فرد و کشتی در چندین حوزه قضایی اعمال کردند. این تحریم‌ها به دلیل نقش این افراد و شرکت‌ها در دلالی، فروش و حمل‌ونقل محصولات مرتبط با نفت ایران اعمال شده است.

در میان افراد و شرکت‌های تحریم‌شده، دلالان نفتی در امارات متحده عربی و هنگ‌کنگ، اپراتورهای نفتکش و مدیران شرکت‌های کشتیرانی در هند و چین، رئیس شرکت ملی نفت ایران و شرکت پایانه‌های نفتی ایران قرار دارند. گفته شده که این شرکت‌ها در تأمین مالی فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده جمهوری اسلامی نقش دارند.

وزارت خزانه‌داری آمریکا در وبگاه رسمی خود می‌گوید، کشتی‌های تحریم‌شده ده‌ها میلیون بشکه نفت خام به ارزش صدها میلیون دلار را جابه‌جا کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: رویترز: ۱.۷ میلیارد دلار نفت ایران در چین سرگردان مانده‌ است

اسکات بسنت، وزیر خزانه‌داری ایالات متحده، اعلام کرد: «ایران همچنان به شبکه‌ای مخفی از کشتی‌ها، دلالان و شرکت‌های حمل‌ونقل متکی است تا فروش نفت خود را تسهیل کرده و فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده خود را تأمین مالی کند. ایالات متحده از تمامی ابزارهای موجود برای هدف قرار دادن زنجیره تأمین نفت ایران استفاده خواهد کرد. هر کسی که با نفت ایران معامله کند، خود را در معرض خطر تحریم‌های شدید قرار می‌دهد.»

ادامه سیاست فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی

این اقدام بر اساس دو فرمان اجرایی که بخش‌های نفت و پتروشیمی ایران را هدف قرار می‌دهد، صورت گرفته است. این دومین دور از تحریم‌ها علیه فروش نفت ایران از زمان صدور یادداشت امنیت ملی ریاست‌جمهوری در ۴ فوریه ۲۰۲۵ است که هدف آن کاهش صادرات نفت ایران به صفر در قالب سیاست فشار حداکثری می‌باشد.

نظارت بر صادرات نفت ایران

حمید بوُرَد، معاون وزیر نفت ایران و مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، که مسئول اکتشاف، تولید، پالایش و صادرات نفت و محصولات نفتی ایران است، یکی از افراد تحریم‌شده می‌باشد.

گفته شده که شرکت ملی نفت ایران نقش کلیدی در تأمین مالی فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده نظامی ایران و گروه‌های نیابتی آن، از جمله نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، ایفا می‌کند.

بیشتر بخوانید: آمریکا شبکه انتقال نفت ایران به چین را تحریم کرد

وزارت خزانه‌داری آمریکا می‌گوید دولت ایران هر سال میلیاردها دلار نفت را برای تأمین بودجه نیروهای مسلح خود اختصاص می‌دهد. شرکت ملی نفت ایران در تاریخ ۲۶ اکتبر ۲۰۲۰ به دلیل حمایت مالی از نیروی قدس سپاه تحت به عنوان یک نهاد تروریستی تحریم شده بود.

شرکت پایانه‌های نفتی ایران، که تحت مدیریت عباس اسدروز اداره می‌شود، یکی از زیرمجموعه‌های شرکت ملی نفت ایران است و تمامی عملیات پایانه‌های نفتی ایران، از جمله پایانه نفتی خارک و پایانه میعانات گازی پارس جنوبی را مدیریت می‌کند. این دو پایانه به ترتیب بزرگ‌ترین مرکز صادرات نفت خام و میعانات گازی ایران هستند.

بیشتر بخوانید: بلومبرگ: قاچاق روزانه بیش از ۱میلیون‌ بشکه نفت ایران به چین

افرادی که در این رابطه تحت تحریم قرار گرفته‌اند، عبارتند از: سید علی میری (مدیر پایانه خارک)، غلامحسین گرامی (مدیر پایانه میعانات پارس جنوبی) و علی معلمی (مدیر پایانه نفتی شمال در دریای خزر).

دلالان نفتی در خارج از ایران

در این اطلاعیه گفته شده است که ایران برای تسهیل فروش و حمل‌ونقل نفت خام خود به دلالان مستقر در خارج از کشور، به‌ویژه در امارات و چین، متکی است.

شرکت Petroquimico FZE، مستقر در امارات متحده عربی، ده‌ها میلیون دلار محصولات نفتی از شرکت ملی نفت ایران خریداری کرده است.

در نوامبر ۲۰۲۴، این شرکت از نفتکش "کازینووا" (که به نام YING GE نیز شناخته می‌شود) برای حمل بیش از ۲۰۰هزار بشکه نفت ایران به امارات استفاده کرده است. این کشتی تحت پرچم باربادوس فعالیت می‌کند و توسط شرکت "لو موند مارین سرویسز لیمیتد" در لیبریا اداره می‌شود.

بیشتر بخوانید: آمریکا: تحریم‌های نفتی علیه ایران برقرار و در حال اجرا است

شرکت "پترونیکس تریدینگ لیمیتد"، مستقر در هنگ‌کنگ، صدها هزار تن نفت ایران را از شرکت تحریم‌شده "نفتیران اینترترید کمپانی"، که بازوی بازاریابی شرکت ملی نفت ایران است، خریداری کرده و به چین ارسال کرده است.

در سال ۲۰۲۴، این شرکت از نفتکش‌های "منگ شین" (با پرچم پاناما) و "فونیکس۱" (با پرچم جزایر کوک) برای انتقال نفت ایران استفاده کرده است.

بیشتر بخوانید: ایران خواستار همبستگی اوپک در صورت تحریم‌ نفتی آمریکا شد

وزارت خزانه‌داری آمریکا از چندین شرکت کشتیرانی نام برده که می‌گوید جملگی مورد تحریم قرار گرفته‌اند.

نفتکش "کازینووا" به عنوان یک دارایی متعلق به "لو موند مارین سرویسز لیمیتد" شناسایی شده و مسدود شده است.

پیامدهای این تحریم‌ها

این تحریم‌ها بخشی از تلاش‌های آمریکا برای افزایش فشار اقتصادی بر ایران و قطع منابع مالی دولت این کشور است. ایالات متحده امیدوار است که با مسدود کردن مسیرهای صادرات نفت ایران، منابع مالی سپاه پاسداران و گروه‌های نیابتی وابسته به آن کاهش یابد.


وزارت خزانه‌داری آمریکا هشدار داده است که هرگونه معامله با بخش نفت ایران ممکن است منجر به تحریم‌های شدید برای افراد و شرکت‌های مرتبط شود.دویچه وله

۱۴۰۳ اسفند ۵, یکشنبه

رویترز: آمریکا برای جبران کاهش صادرات نفت ایران فشار زیادی بر عراق وارد کرده است

 

رویترز: آمریکا برای جبران کاهش صادرات نفت ایران فشار زیادی بر عراق وارد کرده است

پالایشگاه بصره عراق

خبرگزاری رویترز، روز شنبه ۲۲ فوریه (۴ اسفند)، گزارش داد که آمریکا به هدف جبران کاهش احتمالی صادرات نفت ایران، فشار زیادی بر عراق جهت صدور مجوز از سرگیری صادرات نفت اقلیم کردستان وارد کرده است.

خبرگزاری رویترز به نقل از منابع آگاه، روز شنبه ۲۲ فوریه (۴ اسفند)، گزارش داد که دولت دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا اخیراً عراق را برای صدور مجوز از سرگیری صادرات نفت از اقلیم کردستان تحت فشار قرار داده است.

در این گزارش آمده است که اگر دولت بغداد درخواست ایالات متحدۀ آمریکا را نپذیرد، با تحریم‌های واشنگتن روبرو خواهد شد.

هشت منبع آگاه در بغداد، واشنگتن و اربیل پایتخت اقلیم کردستان عراق که نخواسته‌اند نامشان فاش شود، به خبرگزاری رویترز گفته‌اند که از سرگیری سریع صادرات نفت از منطقۀ نیمه خودمختار کردستان عراق، به جبران کاهش احتمالی صادرات نفت ایران در پی تحریم‌های تازۀ آمریکا علیه این کشور، کمک می کند.

بر اساس این گزارش، فشارهای فزایندۀ ایالات متحده آمریکا بر عراق، در راستای کارزار فشار حداکثری دولت دونالد ترامپ علیه تهران است.

دولت واشنگتن با هدف کند کردن برنامۀ هسته‌ای ایران، درصدد منزوی کردن این کشور از اقتصاد جهانی و قطعِ درآمدهای نفتی تهران است و به همین سبب متعهد شده است که صادرات نفت ایران را به صفر برساند.

در همین حال، یکی از مشاوران نخست وزیر عراق طی بیانیه‌ای، گزارش‌ها دربارۀ فشارهای آمریکا بر دولت بغداد و تهدید به اعمال تحریم از سوی ایالات متحده علیه عراق را رد کرد.

این در حالی است که وزیر نفت عراق، روز دوشنبه به طور غیرمنتظره‌ای اعلام کرد که صادرات نفت از اقلیم کردستان هفته آینده از سر گرفته می‌شود.

این اقدام به معنای پایان یک مناقشۀ تقریباً دو ساله است که طی آن صادرات روزانۀ بیش از ۳٠٠ هزار بشکه نفت خام اقلیم کردستان از طریق ترکیه به بازارهای جهانی، متوقف شده بود.

خبرگزاری رویترز به نقل از هشت منبع آگاه نوشته است که فشارهای فزاینده از سوی دولت جدید آمریکا، عامل اصلی اعلامیۀ روز دوشنبۀ وزیر نفت عراق مبنی بر اتخاذ این تصمیم ناگهانی است.

دولت دونالد ترامپ همچنین اخیراً از محمد شیاع السودانی نخست‌وزیر عراق خواسته است که روابط اقتصادی و نظامی این کشور با ایران را متوقف کند.

خبرگزاری رویترز، هفته گذشته گزارش داد که بانک مرکزی عراق به درخواست وزارت خزانه‌داری آمریکا، پنج بانک خصوصی دیگر را از انجام تراکنش‌های دلاری منع کرده است.

عراق دومین تولیدکنندۀ بزرگ نفت در مجموعه کشورهای عضو اوپک و از معدود کشورهایی است که با هر دو کشور ایران و آمریکا همکاری دارد.اراف ای

ترامپ و ایران؛ آیا نظم جدیدی در حال شکل‌گیری است؟

 ترامپ و ایران؛ آیا نظم جدیدی در حال شکل‌گیری است؟

علی حیدری

دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا پیش و پس از ورود مجدد به کاخ سفید پیوسته از الحاق گریلند، کانادا و کانال پاناما به ایالات متحده سخن گفته و همچنان بر این امر اصرار دارد. آیا او این خواسته‌ها را بیهوده و فقط برای فیگورگیری در رسانه‌ها و با هدف تحریک و تشویق پایگاه اجتماعی خود انجام می‌دهد؟ به عبارتی، آیا این خواسته‌ها فقط در حد پروپاگاندا و حداکثر یک تاکتیک سیاسی هستند؟
روشن است که تغییر در ژئوپلتیک کنونی جهان و مرزهای فعلی اقدامی نه غیرممکن اما بسیار سخت و هزینه‌زا است و نیاز به بازتعریف در «نظم مستقر جهانی» دارد. با این حال، اگر بانیان نظم کنونی چنین تغییراتی را مطرح می‌کنند، این پرسش مطرح می‌شود که آنها به‌دنبال چه اهدافی هستند؟ آیا «نظم جدیدی» در حال شکل‌گیری است که نشانه‌های آن بازتعریف مرزها، ادغام و تشکیل کشورهای جدید و سقوط برخی نظام‌های سیاسی است؟

طرح ایده‌های مذکور توسط ترامپ در وهله اول ایجاد «واقعیتی نوین» با هدف امکان‌ طرح موضوعات و مسائلی است که پیشتر غیرممکن و «تابوی سیاسی» به‌شمار می‌رفتند. وقتی بحث درباره «موضوعات ممنوعه سیاسی» امکان‌پذیر و از طرح چنین مسائلی تقدس‌زدایی شود، فرصت ایجاد برنامه و سناریو فراهم می‌شود و به تدریج مطرح‌کنندگان، فاز عملی آن ایده‌ها را اجرایی می‌کنند.

البته ترامپ به‌دنبال اجرای چندین برنامه همزمان دیگر است که می‌توان از طریق آنها تا حدودی تغییرات پیش‌روی جهانی را پیش‌بینی کرد. سرمایه‌گذاری ۵۰۰ میلیارد دلاری طی چهار سال آینده در صنعت هوش مصنوعی، اعمال تعرفه‌های گمرگی علیه برخی از مهمترین شرکای اقتصادی، اینترنت ماهواره‌ای، اجرای برنامه دفاع فضایی با هدف مقابله با تهدید موشک‌های اتمی و.. از جمله این برنامه‌ها هستند. چنین برنامه‌هایی به‌زودی چهره جهان کنونی را تغییر خواهند داد و پیامدهای گسترده‌ای بر کشورهایی خواهند گذاشت که درصدد تعامل با مردم خود و جهان جدید بر اساس ذهنیت و دیدگاه‌های کهنه هستند.

نشانه‌های اولیه این تغییرات در جهان و خاورمیانه از همین الان قابل مشاهده است. ترامپ در اولین اقدام نام «خلیج مکزیک» را به «خلیج آمریکا» تغییر داد و «گوگل مپ» هم به چنین تغییری اذعان کرد.
مارک روته، دبیرکل ناتو هم پیشنهاد الحاق گریلند به آمریکا را از منظر «امنیت اروپا» درست دانست و از دولت دانمارک، به عنوان مالک کنونی این منطقه خواست با آمریکا «کنار» بیاید.
پاناما هم پذیرفت که در اداره «کانال پاناما» با آمریکا همکاری می‌کند اما ترامپ خواستار کنترل کامل و مالکیت بر این کانال است.
ترامپ همچنین خواستار انتقال ساکنان غزه به مصر و اردن شد و پذیرفت ۲۵۰ میلیارد دلار بابت این ایده در مصر سرمایه‌گذاری کند. رئیس جمهوری آمریکا افزود که با کمک همپیمانان، غزه را دوباره بازسازی خواهد کرد و در صورت تمایل، ساکنان غزه می‌توانند به این باریکه بازگردند اما اداره آن هرگز به اسلامگرایان نیابتی ایران داده نخواهد شد. در صورت اجرایی‌شدن این طرح، احتمالا «مسئله فلسطین» حل‌وفصل خواهد شد و با خارج‌شدن این مسئله از بازی منطقه‌ای جمهوری اسلامی، اتفاقات ژئوپولتیکی مهمی در خاورمیانه رخ خواهد داد.
دولت جدید لبنان هم بدون حضور اعضای گروه حزب‌الله، نیروی نیابتی ایران، تشکیل شد و با حضور و نظارت مورگان اورتگاس، فرستاده ویژه ترامپ به لبنان روند خلع سلاح این گروه انجام پذیرفت.

اینها البته بخش کوچکی از شرایط در حال دگرگونی است. برای فهمیدن حجم گسترده تغییرات جهانی تیتروار به شماری دیگر از آنها اشاره می‌شود: ایجاد پایگاه‌ نظامی در مغولستان در شمال چین توسط آمریکا، شکل‌گیری ناتوی شرق آسیا به رهبری ژاپن، درخواست آمریکا از اعضای ناتو برای تعیین ۵ درصد از تولید ناخالص ملی جهت بودجه نظامی (دو نیم برابر بودجه کنونی)، انتساب تولسی گبرد دشمن سرسخت اسلام سیاسی به عنوان مدیر سازمان اطلاعات ملی آمریکا، دیدار قریب‌الوقوع ترامپ و پوتین در سعودی و حل‌وفصل مسئله اوکراین.

این تغییرات را نمی‌توان بر پایه عقلانیت سیاسی کنونی فهمید و تحلیل کرد بلکه برای فهم آنها و رویدادهای پیش رو باید مفاهیم کلیدی سیاست چون‌ قدرت، منافع، امنیت، عدالت، رقابت و.. را مجددا بازتعریف و درباره نسبت آنها با منافع «آمریکای پساترامپ» به طور جدی بازنگری کرد.

از این منظر، ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی از جمله کشورهایی است که موج تغییرات پیش‌گفته آن را تحت تاثیر قرار خواهد داد و گریزی از پیامد شرایط نوین جهانی و منطقه‌ای نخواهد داشت. در این وضعیت، همه آنچه تاکنون بسیاری از مردم و نخبگان و فعالان بابت آن به‌ بهانه تابوی سیاسی هزینه می‌دادند و جزو محرمات محسوب می‌شد، به امری قابل بحث و قابل تغییر تبدیل خواهد شد. به‌ویژه مرزهای کنونی در خاورمیانه که حاصل توافق قدرت‌های یکی دو قرن اخیر بوده است و حاکمان ناسیونالیست و حامیان فاشیست آنها پیوسته این مرزها را «ازلی و ابدی و مقدس» می‌پنداشتند و کشتارها و جنگ‌ها و نزاع‌های بی‌پایانی به مردم به‌ویژه ساکنان اطراف این «خطوط توهمی» تحمیل کردند، این مرزها ناگهان به امری کاملا نسبی و قابل تغییر تبدیل می‌شوند و نظم در حال شکل‌گیری با توجه به بازتعریف منافع قدرت‌های بزرگ به دگرگونی آنها اقدام خواهد کرد.

چه بسا در آینده نه چندان دور شرایط به گونه‌ای شود که خواسته‌ سیاسی چون مطالبه «فدرالیسم» که حاکمیت جمهوری اسلامی آن را «خط قرمز» یا «سقف» مطالبات ملیت‌ها بر می‌شمارد، به «کف» مطالبات تبدیل شود. مرکزگراها و تمامیت‌خواهان ایرانی به یاد دارند همان‌گونه که نظم کنونی جهانی با آوردن نگهبان اصطبل سفارت هلند در تهران به وضعیت سیاسی فعلی در ایران شکل داد، نظم جهانی در حال شکل‌گیری می‌تواند به «واقعیت دیگری» سامان دهد که در جریان آن جای سقف و کف مطالبات ملیت‌ها عوض شود. اسلامگرایان ایرانی نیز فراموش نکنند که تولد جمهوری اسلامی تنها با نشست ناظمان آن وقت جهان در «جزیره گوادلوپ» میسر شد و اگر نظم کنونی تغییر کند، احتمال نشست‌های مشابه بعید نخواهد بود.
حالا جمهوری اسلامی فیلتر کند، فعالان را فله‌ای بازداشت کند، اعدام کند، قانون حجاب وضع کند، قاضی خودش را بکشد، اپوزیسیون فیک درست کند، ارتش سایبری راه بیاندازد، انتخابات هدایت‌شده برگزار کند و.. اما در «لحظه تاریخی» تمام این اقدامات، به مانند سیاست‌های پوچ و هزینه‌زایی نمایان می‌شوند که تنها به تعمیق شکاف‌های سیاسی و اجتماعی، ایجاد تنفر و عدم اعتماد عمومی گسترده انجامیده و فضا را به سمت اتخاذ گزینه‌های رادیکال و تغییرات ریشه‌ای هدایت کرده است.

در همین رابطه، سخنان‌ اخیر ترامپ درباره ایران مبنی بر «توافق یا بمباران»، حاکمیت جمهوری اسلامی و ساختار تبعیض‌آمیز دولت-ملت کنونی را برابر چالشی تاریخی قرار داده که حاکمان کنونی و منتفعان این ساختار را سخت هراسان و سردرگم کرده است.
ایلان ماسک، مدیر «وزارت کارآمدی دولت» ترامپ هم خواهان تعطیلی رسانه‌های «صدای آمریکا» و «رادیو اروپای آزاد» شد. او تاکید کرد که این دو رسانه (از جمله بخش فارسی آنها) تاثیر خودشان را از دست داده‌اند و «تنها با خودشان حرف می‌زنند». این اقدام در راستای بازنگری رابطه دولت آمریکا با مردم‌ و‌ اپوزیسون ایران قابل تفسیر است و از تغییر راهبرد ایالات متحده در نحوه تعامل با جمهوری اسلامی خبر می‌دهد.

۱۴۰۳ اسفند ۱, چهارشنبه

سه سال جنگ روسیه و اوکراین روی نقشه؛ کدام طرف دست بالا را دارد؟

 سه سال جنگ روسیه و اوکراین روی نقشه؛ کدام طرف دست بالا را دارد؟

جنگ اوکراین
  • نویسنده,
    گروه روزنامه‌نگاران بصری
  • شغل,
    بی‌بی‌سی

از حدود سه سال پیش که روسیه تهاجم گسترده خود به اوکراین را آغاز کرد، درگیری بین دو طرف با شدت ادامه داشته است.

نیروهای روسی به آرامی سرزمین‌های تحت اشغال و تحت کنترل خود را در سال گذشته، عمدتا در شرق اوکراین، گسترش داده‌اند، اما نیروهای اوکراینی توانسته‌اند این پیشروی‌ها را تا حد امکان کند و دشوار کنند و یک ضد حمله به خاک روسیه را هم به ثمر رسانده‌اند.

در اینجا خلاصه‌ای از رویدادهای مهم اخیر و وضعیت اوکراین شرح داده می‌شود.

با نزدیک شدن به سومین سالگرد تهاجم روسیه در ۲۴ فوریه، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، می‌گوید ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، با آغاز مذاکرات برای پایان دادن به جنگ موافقت کرده است.

اظهارات او در حالی منتشر می‌شود که سرعت پیشروی روسیه در جنگ از هر زمانی از آغاز تهاجم تمام عیار تا کنون بیشتر بوده است.

پیشروی روسیه در شرق

در شرق اوکراین، ماشین جنگی روسیه کیلومتر به کیلومتر در زمین‌های باز دونباس حرکت می‌کند و روستاها و شهرها را به اشغال در می‌آورد.

نقشه

بزرگترین مزیت روسیه برخورداری از نیروی انسانی بیشتر است و ثابت کرده است که به سادگی حاضر است نفرات خود را برای تصرف چند متر زمین به سوی سنگرهای اوکراینی‌ها بفرستد.

کارشناسان موسسه مطالعات جنگ پیش‌بینی می‌کردند که نیروهای روسی در زمستان بر تصرف روستاها و شهرک‌های واقع در خط مقدم جنگ با اوکراین تمرکز کنند. آنها اخیرا شهر کوراخوفه را تصرف کرده و به پیشروی به سمت شمال شرق به طرف شهر پوکروفسک ادامه داده‌اند.

نقشه

پیشروی روسیه به سمت پوکروفسک بارزترین تحول در راستای تسلط بر خط مقدم جبهه در نزدیکی دونتسک در چندین ماه اخیر بوده است. در عین حال، تاکتیک‌های ابتکاری نیروهای اوکراینی، با ترکیبی از حملات پهپادها و عملیات نیروی زمینی، تلفات سنگینی به نفرات و تجهیزات روس‌ها وارد کرده و باعث کندی پیشروی آنها شده است.

یک سال طول کشیده تا نیروهای روسیه حدود ۴۰ کیلومتر به سمت غرب پیشروی کنند – در فوریه ۲۰۲۴، اوکراین پس از ماه‌ها نبرد سرانجام مجبور به عقب‌نشینی از آودیئیفکا در شمال دونتسک شد.

تقریبا تمام جمعیت آودیئیفکا که پیش از جنگ به بیش از ۳۰۰۰۰ نفر می‌رسید، شهر را ترک کرده‌اند و خود شهر هم تقریبا به طور کامل ویران شده است.

تهاجم روسیه در شمال خارکیف

در ماه مه ۲۰۲۴، روسیه علاوه بر عملیات در جبهه شرقی، آنچه را که موسسه مطالعات جنگ «تلاش اصلی جانبی» عملیات روس‌ها می‌نامد با عبور از مرز بین‌المللی به سمت شمال و خارکیف، دومین شهر بزرگ اوکراین، آغاز کرد. در این عملیات چندین روستا به تصرف روس‌ها در آمد و هزاران غیرنظامی از منطقه گریختند.

نقشه

فشار روسیه در پایان یک دوره چهار ماهه صورت گرفت که در جریان آن، ایالات متحده به دلیل بن‌بست سیاسی در کنگره، تسلیحاتی برای اوکراین ارسال نمی‌کرد. این بن‌بست سرانجام در ماه آوریل رفع شد.

نیروهای اوکراینی در نهایت در مواضع خود باقی‌ ماندند و هرچند هواپیماهای روسی بارها شهر خارکیف را بمباران کردند، اما این شهر همچنان خارج از برد توپخانه روسیه باقی مانده است.

پیشنهاد اوکراین: مبادله قلمرو

از سال ۲۰۱۴ که شبه‌نظامیان تحت حمایت روسیه بخش‌های وسیعی از مناطق شرقی دونتسک و لوهانسک را تصرف کردند، این منطقه مورد مناقشه بوده است. پیشتر روسیه در فوریه ۲۰۱۴ شبه‌جزیره کریمه را تصرف و بلافاصله به خاک خود منضم کرده بود.

ترامپ می‌گوید بعید است که اوکراین به مرزهای قبل از ۲۰۱۴ خود بازگردد، اما در پاسخ به سوال بی‌بی‌سی گفت: «بعضی از این سرزمین‌ها به اوکراین بازخواهند گشت».

ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، در مصاحبه‌ای با روزنامه گاردین که در ۱۱ فوریه منتشر شد، پیشنهاد کرد که در یک توافق صلح، می‌توان سرزمین‌های تحت کنترل روسیه در اوکراین را با سرزمین‌هایی روسی که اوکراین در ماه‌های اخیر در منطقه کورسک غربی در روسیه تصرف کرده، مبادله کرد.

نقشه

در ماه اوت، اوکراین توانست در یک حمله غافلگیرانه بخشی از خاک روسیه را در این منطقه به تصرف در آورد و تا ۳۰ کیلومتری داخل خاک روسیه پیشروی کند.

در پی این حمله، دولت روسیه تقریبا ۲۰۰ هزار نفر را از مناطق واقع در امتداد مرز با اوکراین تخلیه کرد و ولادیمیر پوتین حمله اوکراین را به عنوان یک «اقدام بسیار تحریک‌آمیز» محکوم کرد.

پس از دو هفته از آغاز عملیات، سرفرماندهی ارتش اوکراین گفت که بیش از ۱۲۰۰ کیلومتر مربع از خاک روسیه و ۹۳ روستا را تحت کنترل دارد.

روسیه بخشی از این اراضی را پس گرفته است اما نیروهای اوکراینی هنوز منطقه کورسک را در تصرف دارند.

دیمیتری پسکوف، سخنگوی پوتین، پیشنهاد زلنسکی برای مبادله قلمرو را «غیر ممکن» توصیف کرد.

درگیری سه‌ساله

تهاجم تمام‌عیار روسیه قبل از طلوع آفتاب در ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ با ده‌ها حمله موشکی به شهرهای سرتاسر اوکراین آغاز شد.

نیروهای زمینی روسیه به سرعت وارد عمل شدند و در عرض چند هفته کنترل مناطق وسیعی از اوکراین را در دست گرفتند و تا حومه کی‌یف، پایتخت، پیشروی کردند.

نیروهای روسی بمباران خارکیف را آغاز کردند و در شرق و جنوب مناطقی را تا شهر خرسون را تصرف کردند و شهر بندری ماریوپل را به محاصره درآوردند.

نقشه

اما تقریبا در همه جا با مقاومت سرسختانه و ضربات متقابل نیروهای اوکراینی و مشکلات لجستیکی جدی روبرو شدند در حالی که نیروهایی روحیه‌باخته روسی گرفتار کمبود غذا، آب و مهمات بودند.

نیروهای اوکراینی همچنین به سرعت تسلیحات غربی مانند سیستم ضد تانک انلاو را در جنگ به کار گرفتند که در برابر پیشروی روسیه بسیار موثر بود.

تا اکتبر ۲۰۲۲، تصویر به طور چشمگیری تغییر کرد و روسیه پس از شکست در تصرف کیف، به طور کامل از شمال اوکراین خارج شد. ماه بعد، نیروهای اوکراینی شهر خرسون در جنوب را پس گرفتند.

از آن زمان، این نبرد عمدتا در شرق اوکراین در جریان بوده است و نیروهای روسی طی چندین ماه به آرامی در حال پیشروی بوده‌اند. بر اساس برآورد وزارت دفاع بریتانیا، تلفات آنها در این عملیات به ۷۰ هزار نفر رسیده است. بنا بر همین تخمین تاکنون در مجموع حدود نیم میلیون نفر از نیروهای ارتش روسیه کشته یا زخمی شده‌اند.

نقشه

توضیح نقشه‌ها

برای نشان دادن اینکه کدام بخش‌ از خاک اوکراین تحت کنترل نیروهای روسی است، ارزیابی‌های منتشر شده توسط موسسه مطالعات جنگ، و پروژه تهدیدات حیاتی موسسه امریکن اینترپرایز به کار رفته است.

وضعیت میدانی در اوکراین اغلب بسیار سیال است و به احتمال زیاد در مواردی تغییرات صورت گرفته در صحنه جنگ در این نقشه‌ها منعکس نشده است.