ناگفته های یک مامور اطلاعاتی ایران (2)اكبر خوش كوشك

ناگفته های یک مامور اطلاعاتی ایران (1)اكبر خوش كوشك

(ادامه قسمت اول)...شما چندی پیش نامه ای خطاب به علیرضا نوری زاده نوشتید و در آنجا گفتید که آقای علیرضا نوری زاده با وزارت اطلاعات همکاری می کرده و نقش ایشان هم این بوده که به افرادی از اپوزیسیون خارج از کشور که می خواستند به ایران بازگردند از طرف وزارت اطلاعات کمک می کرد. شما گفتید آقای فریدون فرخزاد هم تصمیم داشته که به ایران برگردد و علیرضا نوری زاده هم در ماجرای بازگشت ایشان نقش داشتند. اما ناگهان فریدون فرخزاد به قتل می رسد. روایت شما از این ماجرا چیست؟

بله، من با علیرضا نوری زاده در لندن ملاقات کردم. نوری زاده برای ما کار می کرد. ایشان با من چندین ملاقات داشت. بارها در انگلستان، نروژ و عربستان با هم دیدار کرده بودیم. ایشان با ما همکاری می کرد. آقای فرخزاد بعد از مدتی فعالیت در خارج از کشور مشکل روحی پیدا می کند. فرخزاد مشاور فرهنگی رضا پهلوی بود. ایشان از مشاورت رضا پهلوی استعفا داد و تصمیم داشت به ایران و نزد مادرش برگردد. مادر هم پیرزنی بود و بسیار هم خانم محترمی بود.

فرخزاد تقاضای برگشت به ایران کرد. ما گفتیم تقاضای برگشت فرخزاد اگر واقعی است بگذاریم از طریق علیرضا نوری زاده انجام بشود. فرخزاد عکس را به ما ارائه داد. برای او پاسپورت و پول در اختیار علیرضا نوری زاده قرار دادیم و به او گفتیم پاسپورت و پول را در اختیار فرخزاد قرار بدهد تا او بتواند به ایران بازگردد. نوری زاده هم پاسپورت و پول را گرفت و برای فریدون فرخزاد بلیط هم تهیه کرد. بلیط را هم از هواپیمایی جمهوری اسلامی گرفت. ما تعمدا می خواستیم او از طریق هواپیمایی جمهوری اسلامی و در میان ایرانی ها به کشور بازگردد.

 می توانستیم بگوییم با ایرلان های دیگر بیاید اما می خواستیم با هواپیمایی جمهوری اسلامی بیاید اما ناگهان برای مدت 48 ساعت از نوری زاده خبری نشد. وقتی دیدیم از نوری زاده خبری نیست، مجوبر شدم یک منبعی که او هم، هم طراز نوری زاده بود و الان هم قرار نیست بسوزد را به در منزل نوری زاده بفرستم و گفتم ببین علیرضا کجاست؟ او به آنجا رفت و به ما گفت نوری زاده در خانه است و هرچه در می زنم او در را باز نمی کند.

 تا این که 24 ساعت بعد فهمیدیم که سر فریدون فرخزاد را بریده اند. اسم وزارت اطلاعات آلمان «بی ان دی» است. تحقیقات وزارت اطلاعات آلمان مشخص کرد که کسی که فرخزاد را به قتل رسانده با او دوست بوده و رفت و آمد نزدیک داشته است. یک مسئله ای هم در مورد قاتل مطرح است شاید مناسب نباشد به آن اشاره کنم.

با توجه به مسئله ای که در مورد همجنس گرا بودن فریدون فرخزاد مطرح است. می خواهید بگویید قاتل همان پارتنز فرخزاد بوده؟

بله. اما او برای این کار از سوی افرادی پول گرفت و این کار را انجام داد. او کسی بود که همیشه به خانه فرخزاد می رفت.

مقصود شما چیست؟ یعنی می خواهید بگویید بخشی از اپوزیسیون از بازگشت او ناراحت بودند و این اقدام را انجام دادند؟

بله. این خیلی بدیهی است. یک فردی که شومن شناخته شده و برجسته ای بود و حداقل 20 میلیون نفر او را قبلو دارند از سمت عنوان سیاسی اش استعفا داده بود و تصمیم گرفته بود به ایران برگردد. این برای اپوزیسیون مایه شرمساری و شرشکستگی بود. من یک نکته دیگر را هم لازم است اشاره کنم. ما به فرخزاد گفتیم که اگر می خواهد به ایران برگردد باید به صورت علنی اعلام کند. فرخزاد در آلمان همراه با مهستی در برنامه ای شرکت کرد. در آنجا اعلام کرد می خواهم به ایران برگردم و شعری هم در این خصوص خواند.

حاضران در آنجا او را مسخره کردند و او به منافقین گفت شما حرامزاده هستید. فیلم از آن برنامه هم موجود است. بعد پاسپورتش را از جیبش خارج کرد و گفت من می خواهم با پاسپورت جمهوری اسلامی به ایران برگردم. ما می خواستیم او را به یک مهره سوخته تبدیل کنیم. یعنی اگر می خواهد به ایران بیاید به عنوان یک مهره سوخته به ایران برگردد. او در آنجا برای ما مهم بود در اینجا که برای ما مهم نبود. اینجا که نمی خواستیم به او بگوییم با تلویزیون ما مصاحبه کن. کسی که به اینجا برگردد را که ما به رسمیت قبول نداریم اگرچه خودمان از آنها خواهش می کردیم که برگردند و کمکشان هم می کردیم اما رسما نزد افکار عمومی نمی گفتیم که او را به رسمیت می شناسیم.

کسی که می خواهد به ایران برگردد در خارج کشور باید خودش را بسوزاند. مثل مدحی یا مثل همان کارشناس انرژی اتمی که چند سال پیش به آمریکا رفت و سپس به ایران برگشت. هرکس که می خواهد به ایران برگردد باید همان جا بگوید که می خوام به ایران برگردم. اگر به ایران بیاید و بگوید که خودم به ایران برگشتم می گویند که او را دزدیدند و به ایران آوردند و غیره. آقای نوری زاده می داند چه کسی فرخزاد را به قتل رسانده است. آمدن فرخزاد به ایران باعث سرشکستگی اپوزیسیون می شد.

یعنی شما در این ماجرا از علیرضا نوری زاده دور خوردید و او شما را بازی داد؟

نه، ما دور نخوردیم او دور خورد.

به هر حال شما می گویید به نوری زاده اطمینان کردیم و پروژه بازگشت فرخزاد را به او سپردیم.

نه، ما به نوری زاده گفتیم برو فرخزاد را به ایران بیاور. ما که دور نمی خوریم. ما وقتی پول و پاسپورت می دهیم درواقع یک قلابی را به آب انداختیم. یا در این قلاب ماهی می افتد یا نمی افتد. ما دور نخوردیم. درواقع نوری زاده دور خورد. او باید ببیند به چه کسی گفته که دارد این کار را می کند و آن فرد به دیگران گفته و قضیه به این شکل درآمد. به نظرم  خوب است که یک مورد خاص را هم در مورد نوری زاده بگویم. من یکبار نوری زاده را در لندن دیدم. او از من درخواست کرد که بتواند پدر و مادرش را ببیند. من پذیرفتم و به او گفتم تو به عربستان بیا من هم پدر و مادرت را در قالب حج به عربستان می آورم و یک کاری هم با تو دارم.

پدر و مادر نوری زاده فیش حج داشتند. ما به آنها زنگج زدیم و الکی گفتیم که فیش حج شما درآمده است. من هم با کاروانی که پدر و مادر نوری زاده در آن بودند حرکت کردم و از قم به عربستان و مدینه رفتیم. علیرضا نوری زاده هم به عربستان آمد. به او یک اتاق دادیم و پدر و مادرش را ددید. قرار من و علیرضا نوری زاده این بود که برای دیدن هم سمت مباهله برویم که بازاری در مدینه است. او به آنجا آمد و صحبت کردی. گفت دستت درد نکند. من پدر و مادرم را دیدم.  من به او گفتم امیر عبدالله می خواهد برای کنفرانس اسلامی به ایران بیاید.

گفتم از طریق آدم هایی که در عربستان وصل هستی صحت ماجرا را پرس وجو کن. چون نوری زاده منبع رسمی سعودی ها هم هست. گفتم وقتی که خبر گرفتی برای این که با هم دیدار کنیم به هتل هیلتون جده بیا، من از ساعت هشت تا هشت و نیم برای صبحانه در محل خوردن صبحانه هستم. نوری زاده روز سومی که من در هتل هیلتون بودم به آنجا آمد. احوال پرسی کردیم و به او گفتم به اتاق من بیاید. به اتاقم آمد و با هم صحبت کردیم. به من گفت برای خودت عجب اتاق بزرگی گرفتی، شما حزب اللهی ها از این کارها نمی کنید. گفتم بالاخره ناپرهیزی کردم. با او صحبت کردم و او هم خبرهای خوب و باارزشی برای ما در مورد عربستان سعودی آورد.

گفت حتما امیرعبدالله به ایران می آید و فلان جور می شود. خبرش برای ما خیلی داغ بود. در انتها به او گفتم علیرضا تو تا الان خیلی کار کردی و برای همه هم کار کردی. گفت می خواهم به ایران برگردم. گفتم کاری ندارد که برگردی، برگرد. یک نامه بنویس و در آن تقاضای بازگشت به کشور کن. گفت می نویسم. ما عصر همدیگر را دوباره دیدیم. نوری زاده یک نامه بسیار قشنگ نوشت. یک نامه بسیار خوش خط نوشت که لحن آن هم خیلی آخوندی بود. من آن نامه را هنوز دارم.

این نامه را من به ایران آوردم. تا این نامه در مسیر قانونی اش قرار بگیرد، دوم خرداد 76 شد و این پرونده از دست من خارج شد و به جای دیگر رفتم و بعد از مدتی مشکل پیدا کردم و به زندان افتادم. من زندانی که شدم، نوری زاده فهمید دیگر ماجرا را ول نکرد. می خواست گذشته خودش را پاک کند و شروع کرد به حمله کردن به من. اما من نامه او را دارم و می توانم در اختیار شما قرار بدهم.

شما کی بازنشسته شدید؟

من قصد نداشتم بازنشسته بشوم اما آقای احمدی نژاد من را از طریق آقا محسنی اژه ای به زور بازنشسته کرد. ایشان از سال 84 که رئیس جمهور شد فشار آورد که من بازنشسته شوم. آقای احمدی نژاد برای شهرداری تهران به خاطر پرونده سوآپ نفت در اردبیل رد صلاحیت شده بود. آقای ناطق نوری از آقای یونسی خواهش می کند که احمدی نژاد را تایید صلاحیت کند که آقای یونسی ایشان را تایید صلاحیت می کند. قبل از اینکه احمدی نژاد رییس جمهور بشود من با ایشان بر سر پرونده زمین های امید درگیری داشتم. ایشان که رئیس جمهور شد دائم فشار می آورد که من نباشم تا این که به زور در اوایل نیمه دوم سال 86 من را بازنشسته کردند.

شما بعد از ماجرای قتل های زنجیره ای دستگیر شدید. پس بعد از آزادی هم به فعالیت تان در وزارت اطلاعات ادامه دادید؟

بله. بعد از اینکه آزاد شدم به سر کار رفتم. آن موقع مدیر بودم و بعد هم مدیرکل شدم تا این که آقای احمدی نژاد محبت کرد و با دعواهای فراوان بنده را بازنشسته کرد.

یک مسئله دیگر هم که درخصوص فعالیت های وزارت اطلاعات مطرح است به حوزه کردستان مربوط می شود. بعد از انقلاب گرو ه های کردی بسیار فعال شدند و همان طور که گروه های کردستان عراق علیه صدام با ایران همکاری می  کردند گروه های کردی ایرانی مثل حزب دموکرات هم با صدام علیه ایران همکاری می کردند و سری هم در اروپا داشتند. آقای قاسملو، رهبر حزب دموکرات کردستان ایران، بعد مدتی که اقدامات مسلحانه انجام داده بودند تصمیم گرفتند برای صلح با جمهوری اسلامی وارد مذاکره شوند که در جلسه مذاکره به قتل رسیدند. ماجرا چه بود؟

اتحادیه میهنی کردستان عراق با ایران برضد صدام همکاری می کرد و همین طور مسعود بارزانی هم با ایران همکاری می کرد. همان طور که شما گفتید احزاب کردی ایرانی هم با صدام همکاری می کردند. آقای قاسملو از طریق اتحادیه میهنی کردستان عراق تقاضا کرده بود که با مقامات مسئول جمهوری اسلامی ملاقات کند. یک بار هم ملاقات کرده بود. بار دوم در وین ملاقات کرد. سردار جعفری (که الان رئیس دفتر آقای لاریجانی در مجلس است) و یک فرد دیگر از طرف ایران رفتند که با قاسملو ملاقات کنند و قاسملو را متقاعد کنند که به ایران بازگردد و از اقدامات مسلحانه در کردستان دست بردارد.

 قاسملو هم پذیرفته بود. قرار بود جلسه ای برگزار شود. نمایندگان ایران رفتند تا با قاسملو ملاقات کنند. در این ملاقات آقای قاسملو و معاونانش بودند. واسط این ملاقات هم در جلسه بود. نمایندگان ایران هم بودند.

ماجرا را در همین جا نگه دارید تا به موضوع دیگری اشاره کنم. آقای اوجلان رهبر «پ ک ک» ترکیه اعلام کرده بود که می خواهیم با دولت ترکیه آشتی و سازش کنیم. سه تا خانم که از اعضای کادر اصلی و مرکزی «پ ک ک» بودند و اسم یکی از آنها هم سکینه جانسیز بود با این روند صلح با دولت ترکیه مخالف بودند. همه این ها در یک روز کشته شدند. چرا؟ چون مخالف جریان آشتی بودند.

در مورد قاسملو هم جریان مخالف آشتی قاسملو با ایران، در جلسه مذاکره ایشان را به قتل رساند. به سوی همه حاضران در جلسه شلیک کردند و همه را کشتند. در درجه اول هم به دنبال این بودند که قاسملو را به قتل برسانند.

یعنی مخالفان سازش قاسملو را کشتند؟

بله، من از شما یک پرسش دارم. ما با کشته شدن قاسملو چه مقدار نفع می بردیم و با زنده بودن او چه مقدار منتفع می شدیم؟ بعد از قتل قاسملو ترور در کردستان زیاد شد. گفتند جمهوری اسلامی قاسملو را کشته و انتقام گیری کردند. ما دنبال این بودیم که جلوی خونریزی و ناامنی در کردستان گرفته بشود. آنها قتل قاسملو را پیراهن عثمان کردند و ناامنی و خونریزی را تشدید کردند.

تحلیل شما چیست؟ چه کسانی قاسملو را کشتند؟

قاسملو را مخالفان سازش کشتند.

یعنی معتقدید بخشی از هم حزبی های قاسملو که مخالف سازش بودند این کار را کردند؟

مخالفان سازش کشتند. هرکسی می تواند در این موقعیت باشد. می تواند کار اسراییلی ها باشد. می تواند کار صدام باشد. می تواند کار سازمان منافقین باش، می تواند کار کشورهای دیگر هم باشد. به هر حال کار کسانی بود که از این سازش زیان می دیدند. بعد کشته شدن قاسملو آقای شرفکندی رهبر گروه شان شد. اینها در یک جا جمع شدند و صحبت کردند و نتیجه گرفتند که دوباره مذاکره با جمهوری اسلامی را ادامه بدهند.

آنها در بحث های درونی شان متوجه شدند که قتل قاسملو کار جمهوری اسلامی نیست بلکه کار مخالفان جمهوری اسلامی است. اینها برای جلسه ای در میکونوس جمع شده بودند که مجددا همه آنها به قتل رسیدند. چه کسی آنها را لو داد؟ پنج نفر آدمی که جزء کادر اصلی بودند و برای تشکیل جلسه همه مسائل امنیتی و حفاظتی را رعایت می کنند، جلسه تشکیل داده بودند. پنج نفر از اعضای کادر مرکزی حزب دموکرات کردستان تشکیل جلسه داده بودند برای اینکه تصمیم بگیرند دوباره با جمهوری اسلامی ملاقات کنند و اینکه در مذاکره با جمهوری اسلامی چه بگویند، دوباره کشته می شوند.

 این کار چه کسانی می تواند باشد؟ آمدند جنجال معکوس را راه انداختند و چیزی هم برای اثبات ادعایشان در این خصوص که ایران در آن ماجرا نقش داشته، ندارند. حتی یک ایرانی هم در آن اطراف دستگیر نشد. هیچ کس را نتوانستند در این رابطه دستگیر کنند. خب پس چطور شد؟ یعنی جمهوری اسلامی این قدر قوی است؟ مخالفان سازش با جمهوری اسلامی ایران این اقدام را مرتکب شدند. ما چقدر بعد از ماجرای قتل قاسملو و شرفکندی شهید دادیم. اصلا با محاسبه هزینه و فایده می ارزید که ما این قدر شهید بدهیم و کردستان ناامن تر بشود؟ ما می خواستیم که در کردستان شهید ندهیم و اوضاع آرام تر شود.

در جلسه مذاکره با قاسملو نماینده ما آقای جعفری، سردار سپاه بود و به گردنش تیر خورد. ما سردار خودمان را هم می زدیم؟ متاسفانه در داخل هم بعضی ها بدشان نمی آید که وانمود کنند وزارت اطلاعات این اقدام را انجام داده تا بگویند بله ما اینیم، ما خیلی قدرتمند هستیم و می توانیم در خارج از کشور کارهای پیچیده و بزرگ انجام دهیم. در حالی که واقعیت قتل قاسملو و شرفکندی همین چیزی است که من گفتم.

ادامه دارد...