دست جنگ‌افروز
کدام دست ویرانگر کبریت این جنگ خانما‌نسوز را کشیده است؟
اگر چه سیاست مماشات برای حفظ منافع پراگماتیستی خود جنگ‌افروز اصلی را از مظان اتهام به‌در می‌برد اما چه کسی است که این دست شیطانی را نشناسد؟
از چهل و اندی سال پیش تاکنون، مقاومت ایران تنها طرفی بوده که سوداهای ویرانگر این نظام را افشا کرده است. خوشبختانه اکنون صدای مقاومت ایران در گوش‌های شنوا طنین می‌اندازد و از طرف پارلمان‌ترها، احزاب و شخصیت‌های منصف مورد تأیید قرار می‌گیرد. کنفرانس پارلمان انگلستان، (در تاریخ ۷آذر ۱۴۰۲) یکی از کنفرانس‌هایی است که فاشیسم دینی و سپاه پاسداران را به‌عنوان عامل اصلی جنگ‌افروزی در خاورمیانه و جهان آدرس می‌دهد.
خاستگاه جنگ‌افروزی
سخنرانان کنفرانس به‌خوبی روشن کرده‌اند که جنگ‌افروزی این رژیم در خاورمیانه ناشی از قدرت نیست؛ بلکه سرپوش گذاشتن بر وضعیت انفجاری ایران و سد بستن در برابر قیامی است که سرنگونی آن را نشانه رفته است.
دیوید جونز نماینده ارشد محافظه‌کار و وزیر سابق برگزیت و ولز به صراحت گفت:
«درک این نکته ضروری است که وحشی‌گری رژیم ایران نشانه ضعف آن است و نه قدرت. رژیم تلاش می‌کند تا بحران بقای خود را در داخل کشور، در مواجهه با مخالفت‌های فزاینده مردمی و تقاضا برای تغییر واقعی دموکراتیک، صادر کند.
بسیاری به اشتباه موضع ستیزه‌جویانه رژیم را به‌عنوان نشانه‌ای از قدرت تفسیر کرده‌اند».
جیم شانون، نماینده پارلمان انگلستان از حزب اتحاد دموکراتیک و سخنگوی حقوق‌بشر این حزب نیز معتقد است که «خامنه‌ای، بدون دخالت در کشورهای خارجی، رژیم شکننده و آسیب‌پذیر او نمی‌تواند از قیام دیگری مانند قیامهای سالهای ۲۰۱۳، ۲۰۱۷، ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹ جان سالم به در ببرد».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر